Το κούρεμα των οφειλών των ταμείων θα φθάσει το 20% περίπου

Μερικοί νομίζουν ότι μπορούν ακόμη να μας κοροιδεύουν. Αλλιώς δεν εξηγείται η δήλωση του Διοικητή του ΕΟΠΥΥ (γνωστός ως διοικητής του ΟΓΑ και επί σειρά ετών αποτυγχών βουλευτής) ότι επειδή ακόμη δεν έχουν εκαθαριστεί οι οφειλές του ΕΟΠΥΥ προς τους ιατρούς και λοιπούς παρόχους θα απαιτηθεί νέος λογιστικός έλεγχος και αφού γίνει αυτό μετά από 6 μήνες θα πληρωθούν οι οφειλές κουρεμένες κατά 20%. Αν συνυπολογίσει κανείς τους διαφυγόμενους τόκους από την διετία που έχει μεσολαβήσει, εν τέλει το ποσό που θα λάβουμε αφαιρώντας τις κρατήσεις θα είναι κατά 53% μειωμένο. Βέβαια δεν συνυπολογίζεται η αύξηση που θα επιφέρει η εισροή ένος μεγάλου ποσού στα έσοδα του οικονομικού έτους  2013 άρα και στην εφορία όπως και στην επόμενη προκαταβολή  της, που μπορεί να οδήγήσει στο τελικό ποσό ι κατά75-80% μειωμένο. Όσο αναφορά την εκαθάριση αυτή τι νόημα άραγε έχει όταν ήδη έχει γίνει από όλα τα ταμεία και έχει γίνει ταυτόχρονα  η αντιπαραβολή με τους οφειλέτες. Τέλος οι φαρμακοποιοί έχουν προτεραιότητα στις χρηματικές καταβολές του ΕΟΠΥΥ καθώς θεωρείται ότι το φάρμακο είναι πρωτης ανάγκης ενώ ο ιδιώτης ιατρός δεν είναι , καθώς την αντίστοιχη υπηρεσία μπορεί ο ασθενής να την λάβει και από τις δημόσιες δομές. Δυστυχώς καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες της απαξίωσης του ιατρού και σε αυτό έχουμε όλοι ευθύνη καθώς η διαφορετική εργασιακή σχέση του καθενός δημιουργεί διαφορετικά συμφέροντα για συνδικαλιστικές κινητοποιήσεις. Ξεχνάμε όμως ότι ο κοινός παρονομαστής για όλους τους ιατρούς είτε εργάζονται στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα είναι η προσωπικότητα τους που ενισχύεται με αγώνες και απαξιώνεται με αδιαφορία. Ο μόνος τελικά που μπορεί να ενώσει τους ιατρούςστην διαδρομή  από όποια αφετηρία και εαν ξεκινούν, είναι ο ιατρικός σύλλογος καθώς εκφράζει τις απόψεις όλων. Βέβαια απαιτούνται ισχυρά αντανακλαστικά και συνοχή των μελών. Ε'υχομαι την νεα χρονιά αυτό να γίνει αντιληπτό από όλους. Παραθέτω την σχετική δήλωση του Διοικητή του ΕΟΠΥΥ.

ΕΟΠΥΥ: Άμεση εξόφληση οφειλών μετά από έλεγχο - Νέες συμφωνίες επιστροφών από προμηθευτές

Για την ανάγκη λογιστικού ελέγχου για τυχόν παρατυπίες και εν συνεχεία νομοθετικής ρύθμισης για έκπτωση  επί των παλαιών οφειλών του ΕΟΠΥΥ ύψους 1,85 δισ. ευρώ προς κλινικές και διαγνωστικά κέντρα έκανε λόγο ο νέος πρόεδρος του ΕΟΠΥΥ κ. Παπαγεωργόπουλος μιλώντας πριν από λίγο στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ. Παράλληλα τόνισε ότι οι φαρμακοποιοί θα εξοφληθούν άμεσα.

Ο λογιστικός έλεγχος θα διεξαχθεί από ελεγκτικές εταιρείες και εκτιμάται ότι θα έχει ολοκληρωθεί μέσα στους πρώτους μήνες του 2013 ώστε εντός του πρώτου εξαμήνου να εξοφλήσει ο ΕΟΠΥΥ και τις οφειλές που κληρονόμησε από τα ταμεία υγείας που συνενώθηκαν υπό την σκέπη του. Πρόκειται για οφειλές ετών 2008 ως 31/12/2011. 

Ο πρόεδρος του ΕΟΠΥΥ εκτίμησε ότι μετά το λογιστικό έλεγχο και την νομοθετική ρύθμιση για έκπτωση υπέρ του Δημοσίου, το ύψος της πραγματικής οφειλής θα διαμορφωθεί στο 1,5 δισ. ευρώ από 1,85 δισ. ευρώ. 
Ο ίδιος διευκρίνισε ότι θα εξοφληθούν άμεσα οι παλαιές οφειλές του ΕΟΠΥΥ προς τους φαρμακοποιούς καθώς είναι ήδη λογιστικοποιημένες. Έτσι, θα δοθούν μέσα στις πρώτες ημέρες του Ιανουαρίου 164 εκατ. ευρώ στους φαρμακοποιούς προκειμένου να εξοφληθούν χρέη του ΟΠΑΔ και άλλα 45-50 εκατ. ευρώ για παλαιές οφειλές του ΤΑΙΠΕΔ.

Πηγή:www.reporter.gr

Η ΓΔ Υγείας και Καταναλωτών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ)δημοσίευσαν από κοινού τη δεύτερη έκθεση «Πανόραμα της Υγείας: Ευρώπη».

ΣΥΝΟΨΗ
Οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν σημειώσει σημαντική πρόοδο στον τομέα της δημόσιας υγείας στις
τελευταίες δεκαετίες. Το προσδόκιμο ζωής κατά τη γέννηση στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης
(ΕΕ), αυξήθηκε κατά περισσότερο από έξι χρόνια από το 1980 και μετά, για να φτάσει στην ηλικία
των 79 ετών το 2010, ενώ η πρόωρη θνησιμότητα έχει μειωθεί θεαματικά. Μπορούμε να
προσδοκούμε ότι πάνω από τα τρία τέταρτα των εν λόγω ετών ζωής θα τα ζούμε χωρίς περιορισμό
δραστηριότητας. Το αυξανόμενο προσδόκιμο επιβίωσης μπορεί να εξηγηθεί από τη βελτίωση των
συνθηκών διαβίωσης και εργασίας και της αντιμετώπισης των θεμάτων υγείας, αλλά και η καλύτερη
πρόσβαση στην περίθαλψη και η ποιότητα της περίθαλψης έχουν επίσης σημαντική συμβολή, όπως
προκύπτει, π.χ., από τα σημαντικά μειωμένα ποσοστά θνησιμότητας από καρδιακή προσβολή ή
εγκεφαλικό επεισόδιο.
Πολλές βελτιώσεις στον τομέα της υγείας έχουν επιφέρει σημαντικό οικονομικό κόστος. Μέχρι
το 2009, οι δαπάνες στον τομέα της υγείας στις ευρωπαϊκές χώρες αυξήθηκε με ταχύτερο ρυθμό απ’
ό,τι στην υπόλοιπη οικονομία, και ο τομέας υγείας απορρόφησε αυξανόμενο ποσοστό του
ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ). Μετά την εκδήλωση της χρηματοπιστωτικής και
οικονομικής κρίσης το 2008, πολλές ευρωπαϊκές χώρες μείωσαν τις δαπάνες στον τομέα της υγείας
στο πλαίσιο των ευρύτερων προσπαθειών τους να αντεπεξέλθουν στα μεγάλα δημοσιονομικά
ελλείμματα και τα αυξανόμενα ποσοστά χρέους ως προς το ΑΕΠ. Μολονότι οι περικοπές αυτές
ενδέχεται να ήταν αναπόφευκτες, ορισμένα μέτρα ενδέχεται να επηρεάσουν τους θεμελιώδεις στόχους
των συστημάτων υγείας. Η συνεχής παρακολούθηση των στοιχείων και των δεικτών για την υγεία και
τα συστήματα υγείας είναι σημαντική· από την παρακολούθηση αυτή προκύπτουν ενδείξεις για τις
δυνητικές βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις των μεταβαλλόμενων οικονομικών
συνθηκών και των πολιτικών υγείας για την πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, την ποιότητα και
τα αποτελέσματα στον τομέα της υγείας.
Αυτή η δεύτερη έκδοση του φυλλαδίου η «Υγεία με μια ματιά: Ευρώπη» παρουσιάζει τα πλέον
πρόσφατα συγκρίσιμα δεδομένα με επιλεγέντες δείκτες για την υγεία και τα συστήματα υγείας σε 35
ευρωπαϊκές χώρες – τα 27 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τις πέντε υποψήφιες χώρες και τις
τρεις χώρες της ΕΖΕΣ – έως το 2010. Η επιλογή των δεικτών βασίστηκε στο σύντομο κατάλογο
δεικτών υγείας της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ECHI), έναν κατάλογο δεικτών που αναπτύχθηκε από
την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την καθοδήγηση της ανάπτυξης και της υποβολής στατιστικών για την
υγεία. Επιπλέον, η δημοσίευση παρέχει λεπτομερείς πληροφορίες για τις δαπάνες στον τομέα της
υγείας και τη χρηματοδότηση των τάσεων, αξιοποιώντας τα αποτελέσματα από το ετήσιο κοινό
ερωτηματολόγιο για τους λογαριασμούς υγείας του ΟΟΣΑ, της Eurostat και του ΠΟΥ. Επίσης,
περιλαμβάνει ένα νέο κεφάλαιο για την ποιότητα της υγειονομικής περίθαλψης, που αντικατοπτρίζει
την πρόοδο που σημειώθηκε στα πλαίσια του σχεδίου του ΟΟΣΑ για τους δείκτες ποιότητας της
υγειονομικής περίθαλψης. Τα στοιχεία που παρουσιάζονται στην παρούσα έκθεση προέρχονται
κυρίως από επίσημες εθνικές στατιστικές, που συλλέγονται μεμονωμένα ή από κοινού από τον
ΟΟΣΑ, την Eurostat ή το περιφερειακό γραφείο του ΠΟΥ για την Ευρώπη, καθώς και σε πολυεθνικές
έρευνες όπως η έρευνα για τη συμπεριφορά των παιδιών σχολικής ηλικίας απέναντι σε θέματα υγείας
(HBSC).
2
Η υγεία με μια ματιά: Ευρώπη 2012 παρουσιάζει διαχρονικές τάσεις και διαφορές ανάμεσα στις
ευρωπαϊκές χώρες σε πέντε ευρεία θέματα: 1) η κατάσταση της δημόσιας υγείας· 2) οι παράγοντες
κινδύνου για την υγεία· 3) οι πόρων και οι δραστηριότητες των συστημάτων υγειονομικής
περίθαλψης· 4) η ποιότητα της περίθαλψης για χρόνιες και οξεία συνθήκες· και 5) οι δαπάνες για την
υγεία και οι πηγές χρηματοδότησης. Δίνει ορισμένες εξηγήσεις για τις διαφορές αυτές, παρέχοντας τη
βάση για περαιτέρω έρευνα και ανάλυση, ώστε να κατανοούνται καλύτερα τα αίτια στα οποία
οφείλονται οι διαφορές αυτές και να αναπτυχθούν πολιτικές επιλογές για τη μείωση των ανισοτήτων
με τις χώρες εκείνες που επιτυγχάνουν καλύτερα αποτελέσματα. Πολλοί δείκτες παρουσιάζουν την
κατανομή ανά φύλο και ηλικία σε κάθε χώρα, και ορισμένες περιλαμβάνουν μια περαιτέρω ανάλυση
ως προς το εισόδημα ή τα επίπεδα εκπαίδευσης. Οι δείκτες αυτοί δείχνουν ότι τέτοιου είδους
διαφορών μπορεί να υπάρχουν στο εσωτερικό μιας χώρας σε εθνικές περιφέρειες,
κοινωνικοοικονομικές ομάδες ή εθνικές/φυλετικές ομάδες, όπως υπάρχουν και ανάμεσα στις χώρες.
Η κατάσταση της υγείας έχει βελτιωθεί σημαντικά στις ευρωπαϊκές χώρες, μολονότι
εξακολουθούν να υπάρχουν μεγάλες ανισότητες
• Το προσδόκιμο ζωής κατά τη γέννηση στα κράτη μέλη της ΕΕ αυξήθηκε κατά περισσότερο
από 6 χρόνια μεταξύ του 1980 και του 2010. Κατά μέσο όρο σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση,
το προσδόκιμο ζωής κατά τη γέννηση για την τριετή περίοδο 2008-2010 ήταν 75,3 έτη για
τους άνδρες και 81,7 χρόνια για τις γυναίκες. Η Γαλλία είχε το μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής
για τις γυναίκες (85,0 έτη), και η Σουηδία για τους άνδρες (79,4 έτη). Το προσδόκιμο ζωής
κατά τη γέννηση στην ΕΕ ήταν χαμηλότερο στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία για τις γυναίκες
(77,3 χρόνια) και στη Λιθουανία για τους άνδρες (67,3 έτη). Το χάσμα μεταξύ των κρατών
μελών της ΕΕ με το υψηλότερο και το χαμηλότερο προσδόκιμο ζωής κατά τη γέννηση είναι
περίπου 8 χρόνια για τις γυναίκες και 12 έτη για τους άνδρες (Σχήμα 1.1.1).
• Κατά μέσο όρο σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, τα έτη υγιούς ζωής (ΕΥΖ) κατά τη γέννηση,
που ορίζονται ως ο αριθμός των ετών ζωής χωρίς περιορισμό δραστηριότητας, ήταν 62,2 έτη
για τις γυναίκες και τους άνδρες σε 61,0 έτη για το 2008-2010. Η διαφορά μεταξύ των φύλων
είναι πολύ μικρότερη από αυτή του προσδόκιμου ζωής, αντικατοπτρίζοντας το γεγονός ότι οι
γυναίκες αντιμετωπίζουν κάποιους περιορισμούς δραστηριότητας σε μεγαλύτερο ποσοστό της
ζωής τους. Τα έτη υγιούς ζωής (ΕΥΖ) κατά τη γέννηση στην περίοδο 2008-2010 ήταν
περισσότερα στη Μάλτα για τις γυναίκες και στη Σουηδία για τους άνδρες, και λιγότερα στη
Σλοβακική Δημοκρατία τόσο για τις γυναίκες όσο και για τους άνδρες (Σχήμα 1.1.1).
• Το προσδόκιμο ζωής στην ηλικία των 65 ετών αυξήθηκε επίσης σημαντικά στις ευρωπαϊκές
χώρες, με ποσοστό κατά μέσο όρο 16,5 χρόνια για τους άνδρες και 20,1 έτη για τις γυναίκες
στην Ευρωπαϊκή Ένωση κατά την περίοδο 2008-2010. Όσον αφορά το προσδόκιμο ζωής κατά
τη γέννηση, η Γαλλία είχε το μεγαλύτερο προσδόκιμο στην ηλικία των 65 ετών τόσο για τις
γυναίκες (23,2 χρόνια) όσο και για τους άνδρες (18,7 χρόνια). Το χαμηλότερο προσδόκιμο
ζωής στην ηλικία των 65 ετών στην Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν στη Βουλγαρία για τις γυναίκες
(16,9 έτη) και στη Λετονία για τους άνδρες (13,2 έτη) (Σχήμα 1.2.1).
• Εξακολουθούν να υπάρχουν μεγάλες ανισότητες στο προσδόκιμο ζωής μεταξύ των
κοινωνικοοικονομικών ομάδων. Τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες, τα άτομα με
υψηλό μορφωτικό επίπεδο είναι πιθανό να ζήσουν περισσότερο· στην Τσεχική Δημοκρατία
για παράδειγμα, οι άνδρες ηλικίας 65 ετών με υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης μπορούν να
υπολογίζουν ότι θα ζήσουν επτά χρόνια περισσότερο από τους άνδρες της ίδιας ηλικίας με
χαμηλό μορφωτικό επίπεδο (Σχήμα 1.2.3).
3
• Είναι δύσκολο να εκτιμηθεί η σχετική συμβολή μιας σειράς μη ιατρικών και ιατρικών
παραγόντων που μπορεί να επηρεάζουν τις διαφορές στο προσδόκιμο ζωής ανάμεσα στις
χώρες. Το υψηλότερο εθνικό εισόδημα συνδέεται γενικά με υψηλότερο (υγιές) προσδόκιμο
ζωής, μολονότι η σχέση είναι λιγότερο αισθητή στα ύψιστα επίπεδα εισοδήματος,
παρουσιάζοντας «φθίνουσα απόδοση» (Σχήμα 1.1.2).
• Τα χρόνια νοσήματα, όπως διαβήτης, άσθμα και άνοια εμφανίζονται με συνεχώς αυξανόμενη
συχνότητα, είτε λόγω της καλύτερης διάγνωσης είτε λόγω μεγαλύτερης προδιάθεσης για
νοσήματα. Πάνω από το 6% των ατόμων ηλικίας 20-79 έτη στην Ευρωπαϊκή Ένωση ή 30
εκατομμυρίων ατόμων είχε διαβήτη το 2011 (Σχήμα 1.14.1). Η καλύτερη διαχείριση χρόνιων
νοσημάτων έχει καταστεί προτεραιότητα της πολιτικής υγείας για πολλά κράτη μέλη της ΕΕ.
Οι παράγοντες κινδύνου για την υγεία μεταβάλλονται
• Οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες έχουν μειώσει την κατανάλωση των προϊόντων καπνού
μέσω εκστρατειών ευαισθητοποίησης του κοινού, απαγορεύσεις της διαφήμισης και αύξησης
της φορολογίας. Το ποσοστό των ενηλίκων που καπνίζει καθημερινά είναι κατώτερο του 15%
στη Σουηδία και την Ισλανδία από άνω του 30% το 1980. Στο άλλο άκρο της κλίμακας, άνω
του 30% των ενηλίκων στην Ελλάδα καπνίζει καθημερινά. Τα ποσοστά των καπνιστών
εξακολουθεί να είναι υψηλό στη Βουλγαρία, την Ιρλανδία και τη Λετονία (Σχήμα 2.5.1).
• Η κατανάλωση οινοπνεύματος μειώθηκε επίσης σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Οι περικοπές
στη διαφήμιση, οι περιορισμοί στις πωλήσεις και η φορολόγηση έχουν αποδειχθεί
αποτελεσματικά μέτρα. Παραδοσιακές οινοπαραγωγοί χώρες, όπως η Γαλλία, η Ιταλία και η
Ισπανία, παρατήρησαν ότι η κατά κεφαλήν κατανάλωση μειώνεται σημαντικά από το 1980
και μετά. Η κατανάλωση οινοπνεύματος ανά ενήλικο αυξήθηκε σημαντικά σε ορισμένες
χώρες, μεταξύ των οποίων και η Κύπρος, η Φινλανδία και η Ιρλανδία (Σχήμα 2.6.1).
• Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το 52% των ενηλίκων είναι σήμερα υπέρβαροι από τους οποίους το
17% είναι παχύσαρκοι. Σε επίπεδο χώρας, το ποσοστό εμφάνισης του υπερβολικού βάρους
και της παχυσαρκίας υπερβαίνει το 50% στα 18 από τα 27 κράτη μέλη της ΕΕ. Τα ποσοστά
είναι πολύ χαμηλότερα στη Γαλλία, την Ιταλία και την Ελβετία, μολονότι αυξάνονται και στις
χώρες αυτές. Η διάδοση της παχυσαρκίας – η οποία συνεπάγεται μεγαλύτερο κίνδυνο για την
υγεία από το υπερβολικό βάρος – κυμαίνεται από 8% στη Ρουμανία και την Ελβετία έως άνω
από το 25% στην Ουγγαρία και στο Ηνωμένο Βασίλειο (Σχήμα 2.7.1). Το ποσοστό της
παχυσαρκίας έχει διπλασιαστεί από το 1990 σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες (Σχήμα 2.7.2). Η
αύξηση της παχυσαρκίας έχει επηρεάσει όλες τις πληθυσμιακές ομάδες, σε διαφορετικό
βαθμό. Η παχυσαρκία τείνει να είναι πιο συνηθισμένη ανάμεσα στις μειονεκτούσες
κοινωνικές ομάδες και ιδίως στις γυναίκες.
Ο κατά κεφαλή αριθμός ιατρών και νοσοκόμων είναι υψηλότερη από ό, τι στο παρελθόν στις
περισσότερες χώρες, αλλά υπάρχουν ανησυχίες για τις σημερινές ή μελλοντικές ελλείψεις
• Η εξασφάλιση της ορθής πρόσβασης στην υγειονομική περίθαλψη αποτελεί θεμελιώδη στόχο
πολιτικής σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ. Απαιτεί, μεταξύ άλλων, να υπάρχει ο σωστός
αριθμός φορέων παροχής ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης επί τόπου για την αντιμετώπιση
των αναγκών του πληθυσμού. Υπάρχουν ανησυχίες σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες σχετικά με
την έλλειψη ιατρών και νοσοκόμων, μολονότι οι πρόσφατες περικοπές των δημοσίων
4
δαπανών στον τομέα της υγείας σε ορισμένες χώρες ενδέχεται να έχουν οδηγήσει σε μια
προσωρινή τουλάχιστον μείωση της ζήτησης.
• Από το 2000 και μετά, ο αριθμός των κατά κεφαλή ιατρών αυξήθηκε σε όλα σχεδόν τα κράτη
μέλη της ΕΕ. Κατά μέσο όρο σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, ο αριθμός των ιατρών αυξήθηκε
από 2,9 ανά 1 000 κατοίκους το 2000 σε 3,4 το 2010. Η ανάπτυξη ήταν ιδιαίτερα ταχεία στην
Ελλάδα και το Ηνωμένο Βασίλειο (Σχήμα.1.1).
• Σε όλες σχεδόν τις χώρες, η ισορροπία μεταξύ των γενικών και των εξειδικευμένων ιατρών
άλλαξε με τρόπο ώστε να υπάρχουν πλέον περισσότεροι ειδικευμένοι ιατροί (Σχήμα 3.1.2).
Αυτό μπορεί να εξηγηθεί με τη μείωση του ενδιαφέροντος για την παραδοσιακή πρακτική του
«οικογενειακού γιατρού», σε συνδυασμό με την αυξανόμενη διαφορά στις αμοιβές μεταξύ
των γενικών και των ειδικών ιατρών. Η αργή αύξηση ή μείωση του αριθμού των γενικών
ιατρών αυξάνει τις ανησυχίες σε πολλές χώρες όσον αφορά την πρόσβαση στην πρωτοβάθμια
περίθαλψη για ορισμένες ομάδες του πληθυσμού.
• Υπάρχουν επίσης ανησυχίες για πιθανές ελλείψεις νοσηλευτικού προσωπικού, και η
κατάσταση αυτή μπορεί επίσης να επιδεινωθεί στο μέλλον, επειδή η ζήτηση για νοσοκόμους
εξακολουθεί να αυξάνεται και η γήρανση της γενιάς της «έκρηξης των γεννήσεων» προμηνύει
ένα κύμα συνταξιοδοτήσεων μεταξύ των νοσοκόμων. Κατά την τελευταία δεκαετία, ο κατά
κεφαλή αριθμός του νοσηλευτικού προσωπικού αυξήθηκε σε σχεδόν όλα τα κράτη μέλη της
ΕΕ (Σχήμα 3.3.1). Η αύξηση ήταν ιδιαίτερα μεγάλη στη Δανία, τη Γαλλία την Πορτογαλία και
την Ισπανία. Ωστόσο, πρόσφατα σημειώθηκε μείωση στο νοσηλευτικό προσωπικό που
απασχολείται σε ορισμένες χώρες που πλήττονται σκληρότερα από την οικονομική κρίση.
Στην Εσθονία, ο αριθμός των νοσηλευτών αυξήθηκε έως το 2008, αλλά μειώθηκε από τότε,
με αποτέλεσμα να μειωθεί από το 6,4 ανά 1 000 κατοίκους το 2008 στο 6,1 το 2010.
Η ποιότητα της περίθαλψης έχει βελτιωθεί στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, παρά το
γεγονός ότι όλες οι χώρες μπορούν να επιτύχουν καλύτερα αποτελέσματα, ιδιαίτερα για την
αποφυγή των εισαγωγών σε νοσοκομεία για τα άτομα με χρόνιες ασθένειες
• Σημειώθηκε πρόοδος στην θεραπεία θανατηφόρων παθήσεων όπως η καρδιακή προσβολή, τα
εγκεφαλικά επεισόδια και ο καρκίνος σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες που υποβάλλουν
εκθέσεις. Τα ποσοστά θνησιμότητας ύστερα από την εισαγωγή σε νοσοκομείο για καρδιακή
πρoσβoλή (οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου) μειώθηκαν κατά περίπου 50% μεταξύ του 2000
και του 2009 (Σχήμα 4.3.3) και για εγκεφαλικό επεισόδιο έως άνω του 20% (σχήμα 4.4.3). Οι
βελτιώσεις αυτές αντικατοπτρίζουν την καλύτερη εντατική νοσηλεία και τη μεγαλύτερη
πρόσβαση σε ειδικές μονάδες εγκεφαλικών επεισοδίων σε χώρες όπως η Δανία και η Σουηδία.
• Τα ποσοστά επιβίωσης για διάφορες μορφές καρκίνου έχουν επίσης βελτιωθεί στις
περισσότερες χώρες, αντικατοπτρίζοντας την πιο έγκαιρη ανίχνευση και τη μεγαλύτερη
αποτελεσματικότητα της αγωγής (Σχήματα 4.7.2 και 4.8.2). Ενώ τα ποσοστά επιβίωσης των
ασθενών με καρκίνο του μαστού παραμένουν κάτω από το 80% στην Τσεχική Δημοκρατία
και τη Σλοβενία, αυξήθηκαν κατά περισσότερο από 10 εκατοστιαίες μονάδες μεταξύ του 1997
και του 2002 και την περίοδο 2004 - 2009. Στις δύο αυτές χώρες σημειώθηκε επίσης
σημαντική πρόοδος ως προς τα ποσοστά επιβίωσης των ασθενών με καρκίνο του παχέος
εντέρου και του ορθού (Σχήμα 4.9.2).
• Είναι πιο δύσκολο να ελεγχθεί η ποιότητα της πρωτοβάθμιας ιατρικής περίθαλψης, επειδή
στις περισσότερες χώρες υπάρχουν λιγότερα στοιχεία για τον τομέα αυτόν από ό,τι για τον
5
νοσοκομειακό τομέα. Η αποφευκτή εισαγωγή σε νοσοκομείο χρησιμοποιείται συχνά ως
δείκτης είτε για προβλήματα πρόσβασης στην πρωτοβάθμια περίθαλψη ή στην ποιότητα και
στη συνέχεια της περίθαλψης. Υπάρχει γενική συναίνεση όσον αφορά το ότι το άσθμα και ο
διαβήτης θα πρέπει σε μεγάλο βαθμό να αντιμετωπίζονται μέσω παρεμβάσεων ορθής
πρωτοβάθμιας περίθαλψης, ώστε να αποφευχθεί η επιδείνωση και η δαπανηρή νοσηλεία στο
νοσοκομείο. Ενώ ο αριθμός εισαγωγών σε νοσοκομεία για το άσθμα είναι χαμηλός σε
ορισμένες χώρες, σε άλλες, όπως είναι η Σλοβακική Δημοκρατία, είναι πολύ μεγαλύτερος
(Σχήμα 4.1.1). Σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, υπάρχουν υπερβολικά πολλές εισαγωγές σε
νοσοκομεία για ανεξέλεγκτο διαβήτη (Σχήμα 4.2.1).
Η αύξηση των υγειονομικών δαπανών επιβραδύνθηκε ή μειώθηκε σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες
• Η αύξηση των κατά κεφαλήν δαπανών στον τομέα της υγείας επιβραδύνθηκε ή ελαττώθηκε
σε πραγματικούς όρους το 2010 σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες, αναστρέφοντας την
τάση σταθερών αυξήσεων. Οι δαπάνες είχαν ήδη αρχίσει να μειώνονται το 2009 σε χώρες που
πλήττονταν σκληρότερα από την οικονομική κρίση (π.χ., την Εσθονία και την Ισλανδία),
αλλά ακολούθησαν περαιτέρω μειώσεις το 2010 λόγω των αυξανόμενων δημοσιονομικών
πιέσεων και της αύξησης των δεικτών χρέους προς το ΑΕΠ. Σε όλη την ΕΕ, κατά μέσο όρο οι
κατά κεφαλή δαπάνες για την υγεία αυξήθηκαν κατά 4,6% ανά έτος σε πραγματικές τιμές
μεταξύ του 2000 και του 2009, ακολουθούμενη από πτώση κατά 0,6% το 2010 (Σχήμα 5.2.2).
• Οι μειώσεις των δημόσιων δαπανών για την υγεία είχαν επιτευχθεί μέσω μιας σειράς μέτρων,
συμπεριλαμβανομένων των μειώσεων των μισθών ή/και των επίπεδων απασχόλησης, της
αύξησης των άμεσων πληρωμών από νοικοκυριά για ορισμένες υπηρεσίες και φάρμακα, και
με την επιβολή αυστηρών δημοσιονομικών περιορισμών στα νοσοκομεία. Η αύξηση της
αποτελεσματικότητας επιδιώχθηκε επίσης μέσω συγχωνεύσεων νοσοκομείων ή επιτάχυνσης
της μετάβασης από τον τομέα της ενδονοσοκομειακής περίθαλψης στην περίθαλψη και την
χειρουργική επέμβαση στα εξωτερικά ιατρεία.
• Ως αποτέλεσμα της αρνητικής αύξησης των δαπανών για την υγεία το 2010, το ποσοστό του
ΑΕΠ που διατίθεται για την υγεία έχει σταθεροποιηθεί ή μειώθηκε ελαφρά σε πολλά κράτη
μέλη της ΕΕ. Το 2010, τα κράτη μέλη της ΕΕ αφιέρωσαν κατά μέσο όρο (μη σταθμισμένο) το
9,0% του ΑΕΠ τους στις δαπάνες για την υγεία (Σχήμα 5.3.1), αυξήθηκε σημαντικά από το
7,3% το 2000, αλλά μειώθηκε ελαφρά σε σχέση με το ανώτατο επίπεδο του 9,2% το 2009.
• Οι Κάτω Χώρες έχουν διαθέσει το υψηλότερο ποσοστό του ΑΕΠ για την υγεία το 2010
(12%), ακολουθούμενες από τη Γαλλία και τη Γερμανία (αμφότερες με 11,6%). Από την
άποψη των κατά κεφαλή δαπανών για την υγεία, οι Κάτω Χώρες (3 890), το Λουξεμβούργο
(3 607) και η Δανία (3 439) πραγματοποίησαν τις υψηλότερες δαπάνες από τα άλλα κράτη
μέλη της ΕΕ. Η Αυστρία, η Γαλλία και η Γερμανία ακολουθούσαν με άνω των 3 000 ευρώ
κατά κεφαλή. Η Βουλγαρία και η Ρουμανία πραγματοποίησαν τις χαμηλότερες δαπάνες με
περίπου 700 ευρώ.
• Ο δημόσιος τομέας είναι η κύρια πηγή χρηματοδότησης της περίθαλψης υγείας σε όλες τις
ευρωπαϊκές χώρες εκτός της Κύπρου (Σχήμα 5.6.1). Το 2010, σχεδόν τα τρία τέταρτα (73%)
όλων των δαπανών για την υγεία χρηματοδοτήθηκαν κατά μέσο όρο από το Δημόσιο στα
κράτη μέλη της ΕΕ. Η δημόσια χρηματοδότηση αντιστοιχούσε σε ποσοστό μεγαλύτερο του
80% στις Κάτω Χώρες, τις σκανδιναβικές χώρες (εκτός της Φινλανδίας), στο Λουξεμβούργο,
στην Τσεχική Δημοκρατία, στο Ηνωμένο Βασίλειο και στη Ρουμανία. Το ποσοστό αυτό ήταν
το χαμηλότερο στην Κύπρο (43%), και στη Βουλγαρία, στην Ελλάδα και στη Λετονία (55-
60%).
• Η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει τον συνδυασμό της δημόσιας και ιδιωτικής
χρηματοδότησης της υγείας σε ορισμένες χώρες. Οι δημόσιες δαπάνες έχουν υποστεί
περικοπές για ορισμένα αγαθά και υπηρεσίες, οι οποίες περικοπές συνδυάζονται συχνά με
αυξήσεις του μεριδίου των άμεσων πληρωμών από νοικοκυριά. Στην Ιρλανδία, το μερίδιο της
δημόσιας χρηματοδότησης των δαπανών για την υγεία μειώθηκε κατά περίπου 6
εκατοστιαίες μονάδες μεταξύ του 2008 και του 2010, και ανέρχεται πλέον στο 70%, ενώ
αυξήθηκε το μερίδιο των άμεσων πληρωμών από νοικοκυριά. Υπήρξε επίσης σημαντική
πτώση στη Βουλγαρία και στη Σλοβακική Δημοκρατία.
• Μετά τη δημόσια χρηματοδότηση, η κύρια πηγή χρηματοδότησης των δαπανών για την υγεία
στις περισσότερες χώρες είναι οι άμεσες πληρωμές. Η χρηματοδότηση ιδιωτικής ασφάλισης
υγείας διαδραματίζει σημαντικό ρόλο μόνον σε λίγες χώρες. Το 2010, το μερίδιο των άμεσων
πληρωμών ήταν υψηλότερο στην Κύπρο (49%), τη Βουλγαρία (43%) και την Ελλάδα (38%).
Το χαμηλότερο ήταν στις Κάτω Χώρες (6%), τη Γαλλία (7%) και το Ηνωμένο Βασίλειο (9%).
Το μερίδιο αυτό αυξήθηκε κατά την τελευταία δεκαετία στα μισά περίπου κράτη μέλη της ΕΕ,
κυρίως στη Βουλγαρία, την Κύπρο, τη Μάλτα και την Σλοβακική Δημοκρατία (Σχήμα 5.6.3).
• Η οικονομική κρίση και οι αυξανόμενοι δημοσιονομικοί περιορισμοί έχουν επιτείνει τις
πιέσεις στα συστήματα υγείας σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Διάφορες χώρες που έχουν
πληγεί σκληρότερα από την κρίση έχουν λάβει σειρά μέτρων για να μειώσουν τις δημόσιες
δαπάνες για την υγεία. Θα είναι σημαντικό να παρακολουθούνται από κοντά οι
βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις των μέτρων αυτών στους θεμελιώδεις
στόχους των συστημάτων υγείας στις ευρωπαϊκές χώρες για να διασφαλιστούν η κατάλληλη
πρόσβαση και η ποιότητα της περίθαλψης.
Πηγή ygeia.net

Φορολογικό: Αφορολόγητο στις 9.000 ευρώ, ανώτατος συντελεστής 42% - Φόρος υπεραξίας στο Χ.Α. 20% μετά την 1/4/2013, αλλά μειώνεται η φορολογία στα μερίσματα - Φόρος και στα golden boys

Αργά το βράδυ της Πέμπτης κατατέθηκε στη Βουλή το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, την ίδια μέρα που η χώρα μας έλαβε τη δόση μαμούθ των 34 δισ. ευρώ.

Μεταξύ άλλων προβλέπεται αύξηση του αφορολογήτου στις 9 χιλιάδες ευρώ, ενώ ο ανώτατος φορολογικόςσυντελεστής διαμορφώνεται στο 42% για εισοδήματα πάνω από 42 χιλιάδες ευρώ.  Ως προς τους υπόλοιπους συντελεστές 22% για τα εισοδήματα έως 25.000 ευρώ και 32% για τα εισοδήματα 25.001 έως 42.000 ευρώ.
 
Επίσης, αυξάμεται η φορολογία στους τόκους των καταθέσεων και από repos από 10% σε 15%, ενώ επιβάλλεται τελικάο φόρος υπεραξίας στο Χ.Α. όχι από την 1/1/2013, αλλά από τον Απρίλιο του ίδιου έτους. Όμως, μειώνεται από 25% σε 10% ο συντελεστής παρακράτησης στα μερίσματα ή κέρδη που διανέμει ημεδαπή ανώνυμη εταιρεία, με εξαίρεση τις αμοιβές και ποσοστά στα μέλη του διοικητικού συμβουλίου και τους διευθυντές καθώς και στις αμοιβές, εκτός μισθού, στο εργατοϋπαλληλικό προσωπικό.
 
Ακόμα, αυξάνεται από 35% σε 40% ο συντελεστής παρακράτησης για τις αμοιβές μελών Διοικητικού Συμβουλίου, που χαρακτηρίζονται ως εισόδημα από κινητές αξίες (έξοδα παράστασης) και εκπίπτουν από τα ακαθάριστα έσοδα της επιχείρησης. Επιπλέον, με την ίδια ρύθμιση επεκτείνεται η παρακράτηση φόρου με συντελεστή 40% και στις αμοιβές μελών Δ.Σ. οι οποίες προέρχονται από τα κέρδη της επιχείρησης καθώς και στις αμοιβές, εκτός μισθού, στο εργατοϋπαλληλικό προσωπικό.
Το... κoστούμι
Ελεύθεροι επαγγελματίες, νοικοκυριά, ιδιοκτήτες ακινήτων, εισοδηματίες αλλά και επιχειρήσεις θα κληθούν να αντιμετωπίσουν ένα τελείως νέο φορολογικό τοπίο μετά την καθιέρωση του περιορισμού φορολογικών απαλλαγών και εκπτώσεων, τη διάκριση μεταξύ εισοδήματος από μισθωτές υπηρεσίες και από επιχειρηματική δραστηριότητα, τη μείωση των συντελεστών απόσβεσης πάγιων περιουσιακών στοιχείων, αλλά και την αύξηση του φόρου στους τόκους των καταθέσεων την επιβολή φόρου υπεραξίας στις αγοροπωλησίες ακινήτων και μετοχών. Ρυθμίσεις επερχονται και στη φορολόγηση των πλοίων υπό ξένη σημαία, στον τρόπο τεκμηρίωσης των ενδοομιλικών συναλλαγών, αλλά και στους όρους επιχορήγησης των μη κυβερνητικών οργανώσεων. Από το νομοσχέδιο δεν λείπουν και διατάξεις για την αποτελεσματικότερη λειτουργία των ελεγκτικών αρχών μέσω της καθιέρωσης συμβολαίων αποδοτικότητας για τους ελεγκτές και ενδυνάμωσης του τμήματος εσωτερικών υποθέσεων για την καταπολέμηση της διαφθοράς.
Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι για την κατάρτιση του νομοσχεδίου δεν ακολουθήθηκε η διαδικασία της δημόσιας διαβούλευσης εξαιτίας, όπως υποστηρίζει το υπουργείο Οικονομικών, του επείγοντος χαρακτήρα του και προκειμένου να εξασφαλισθεί η έγκαιρη κατάθεσή του στη Βουλή. Καθυστέρηση στην κατάθεση του θα έθετε, όπως υποστηρίζει το υπουργείο, σε διακινδύνευση την εκταμίευση εξαιρετικά σημαντικής για την ελληνική οικονομία χρηματοδότησης από τους διεθνείς πιστωτές. Ενόψει των παραπάνω, και στο μέτρο του δυνατού, έχει προηγηθεί της κατάθεσης του νομοσχεδίου άτυπη διαβούλευση με τους εκπροσώπους πολιτικών κομμάτων και των οικονομικών και κοινωνικών εταίρων.
 
Οι βασικότερες διατάξεις του νομοσχεδίου επιφέρουν τις παρακάτω αλλαγές :

Φορολογική κλίμακα

Καταργείται το αφορολόγητο όριο των 5.000 ευρώ και τα πρόσθετα αφορολόγητα ποσά για τα προστατευόμενα παιδιά, ενώ καθιερώνεται νέα φορολογική κλίμακα με τρία κλιμάκια.
Το πρώτο κλιμάκιο μέχρι 25.000 ευρώ θα φορολογείται με συντελεστή φόρου 22%, το δεύτερο κλιμάκιο από 25.001 - 42.000 ευρώ με συντελεστή 32% και το τρίτο πάνω από 42.001 ευρώ με συντελεστή 42%. Το αφορολόγητο αντικαθίσταται από έκπτωση φόρου μέχρι 2.100 ευρώ το οποίο θα απομειώνεται ανάλογα με το ύψος του εισοδήματος Με τη νέα φορολογική κλίμακα ευνοούνται κυρίως μισθωτοί και συνταξιούχοι χωρίς παιδιά με εισόδημα μέχρι 20.000 ευρώ και μισθωτοί με ένα παιδί και εισόδημα μέχρι 10.000 ευρώ. Με εξαίρεση κάποιες μικρές εισοδηματικές κατηγορίες που έχουν μηδενική μεταβολή σε σχέση με το σημερινό καθεστώς για όλες τις υπόλοιπες κατηγορίες φορολογουμένων προκύπτουν μικρές, η μεγαλύτερες επιβαρύνσεις.
Σήμερα, με 45% φορολογούνται όσοι δηλώνουν εισόδημα 100.000 και άνω ενώ με 40% φορολογούνται οι άνω των 60.000 ευρώ. Είναι χαρακτηριστικό ότι για τα εισοδήματα του 2011, με βάση τους συντελεστές αυτούς η φορολόγηση αφορούσε 2.600 φορολογούμενους που δήλωσαν 140.000 ευρώ και άνω, 6800 δήλωσαν πάνω από 100.000 ευρώ και 11.500 δήλωσαν πάνω από 40.000 ευρώ.

Φορολογούμενοι με παιδιά

Οι πολύτεκνοι (150.000 οικογένειες) λάμβαναν μέχρι σήμερα πολυτεκνικό επίδομα 528 ευρώ το έτος ανά παιδί, ενώ με το νέο καθεστώς θα λαμβάνουν 500 ευρώ ανά παιδί ως πολυτεκνικό επίδομα και επιπλέον 40 το μήνα, ανά παιδί στο πλαίσιο της ενίσχυσης όλων των οικογενειών με παιδιά. Έτσι, μια οικογένεια με 3 παιδιά, και με φορολογητέο εισόδημα ως 21.000 ευρώ καθαρά (χωρίς ασφαλιστικές εισφορές και κρατήσεις υπέρ τρίτων) θα παίρνει στο εξής συνολικά 2940 ευρώ το έτος (1.500 από το πολυτεκνικό (500 επί 3 παιδιά) και 1.440 από την ενίσχυση παιδιών (40 για το πρώτο, 40 για το δεύτερο και 40 ευρώ για το τρίτο) αντί των 1.584 σήμερα (528 ανά παιδί). Δηλαδή θα έχει όφελος 1356 ευρώ το χρόνο, ενώ στα 30.000 ευρώ εισόδημα, θα παίρνει 1.980 ευρώ το χρόνο αντί 1.584 ευρώ σήμερα.

Ελεύθεροι επαγγελματίες, ΕΕ, ΟΕ

Οι ελεύθεροι επαγγελματίες, ΕΕ, και ΟΕ θα φορολογούνται από το πρώτο ευρώ και με φορολογικό συντελεστή 26% για εισόδημα μέχρι 50.000 ευρώ και 33% για υψηλότερα εισοδήματα. Με τη ρύθμιση αυτή επιβαρύνονται όλοι οι επαγγελματίες με εισόδημα μέχρι 55.000 ευρώ, ενώ ελάφρυνση προκύπτει για εισοδήματα άνω των 60.000 ευρώ
Είναι χαρακτηριστικό ότι σήμερα ελεύθερος επαγγελματίας με εισόδημα 5.000 ευρώ δεν πλήρωνε καθόλου φόρο. Με το νέο σύστημα θα καταβάλλει 1.300 ευρώ. Υπερδιπλάσια είναι η επιβάρυνση για επαγγελματία με εισόδημα 20.000 ευρώ, καθώς από 2.420 ευρώ που πλήρωνε μέχρι τώρα, θα κληθεί να καταβάλλει 5.200 ευρώ, δηλαδή 2.780 ευρώ παραπάνω!

Αντίθετα κάποιος με 60.000 ευρώ εισόδημα κατέβαλε μέχρι σήμερα 16.420 ευρώ και στο εξής θα καταβάλλει 16.300 εξοικονομώντας 120 ευρώ.

Ενοίκια

Δημιουργούνται δύο κλιμάκια με συντελεστές 10% για εισοδήματα από ενοίκια μέχρι 12.000 ευρώ και 33% για εισοδήματα από 12.001 και άνω. Οι χαμηλοεισοδηματίες θα έχουν ελάφρυνση, δεδομένου ότι μέχρι σήμερα τα εισοδήματα φορολογούνται με βάση τη φορολογική κλίμακα.

Τόκοι

Για τόκους που προκύπτουν από τίτλους που εκδίδονται από την 1η Ιανουαρίου 2013 και μετά ο συντελεστής αυξάνεται σε 15% από 10%. Για κατάθεση 10.000 ευρώ με μέσο επιτόκιο 3%, ο τόκος διαμορφώνεται στα 300 ευρώ το έτος και ο φόρος από την φορολόγησή του στα 45 ευρώ το χρόνο από 30 ευρώ σήμερα.

Φόρος υπεραξίας

Φορολογείται αυτοτελώς με 20% η υπεραξία που προκύπτει από τη μεταβίβαση μετοχών για πράξεις που διενεργούνται από την 1η Απριλίου του 2013 Παράλληλα υποβάλλεται ο φόρος υπεραξίας 20% και στα ακίνητα επί της διαφοράς μεταξύ της τιμής κτήσης και της τιμής πώλησής του ακινήτου, ανάλογα με τα χρόνια διακράτησης του ακινήτου και συντελεστές απομείωσης από 0,9% έως 0,6%.

Επιχειρήσεις

Θεσπίζεται νέο φορολογικό καθεστώς για τα εταιρικά κέρδη, με φορολογικό συντελεστή 26% αντί του 20% που ισχύει σήμερα και ένα φόρο επί των μερισμάτων 10% αντί του 25% που ισχύει. Ο ακαθάριστος συντελεστής φόρου επί των διανεμομένων κερδών διαμορφώνεται έτσι στο 32,8%. αντί του 40%.

Τέλος επιτηδεύματος

Αυξάνεται το τέλος επιτηδεύματος για τους επαγγελματίες από τα 500 ευρώ το χρόνο στα 650 ευρώ ενώ για τις επιχειρήσεις αυξάνεται από τα 500 στα 1.000 ευρώ.

Τραπεζικός αναβαλλόμενος φόρος

Παρέχεται από 1ης Ιανουαρίου 2013 η δυνατότητα συμψηφισμού της ζημιάς που υπέστησαν οι τράπεζες από το κούρεμα και την επαναγορά των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου, με φόρο εισοδήματος των επόμενων χρήσεων μέχρι την ολοσχερή εξόφλησή της για τα επόμενα τριάντα χρόνια

Φορολογία πλοίων

Επιβάλλεται φόρος στα πλοία υπό ξένη σημαία, ανάλογος με αυτόν που ισχύει για τα πλοία που νηολογήθηκαν υπό ελληνική σημαία. Η επιβοπλή του φόρου αφορά τα πλοία των οποίων η διαχείριση γίνεται από ημεδαπές ή αλλοδαπές εταιρείες εγκατεστημένες στην Ελλάδα

Αγρότες

Από το 2014 (εισοδήματα 2014, δήλωση το 2015) οι 1.000.000 που δηλώνουν και αγροτικά εισοδήματα θα φορολογούνται πλέον με βιβλίο εσόδων
- εξόδων (εξαιρέσεις θα υπάρξουν για τα μικρά αγροτικά εισοδήματα). Σήμερα, 1.000.000 φορολογούμενοι, δηλώνουν εισόδημα 9 δις ευρώ και πληρώνουν φόρο για αγροτικά εισοδήματα (1,1 δις από τα 9 δις) μόλις 115 εκατομμύρια ευρώ, αφού φορολογούνται αποκλειστικά με βάση τεκμήρια. Από αυτούς, οι 715.000 έχουν κυρίως άλλα εισοδήματα (από μισθωτές εργασίες ή ελευθέρια επαγγέλματα) και κάποια αγροτικά εισοδήματα (δηλώνονται κατά μέσο όρο 260 ευρώ τον χρόνο!). (τεράστιας έκτασης φοροδιαφυγή).


Κάντε κλίκ στο φορολογικό νομοσχέδιο για να το διαβάσετε.
Πηγή Reporter.gr 

ΕΟΠΥΥ: Όποιος προλάβει για το 1,5 δισ. της δόσης Πηγή:www.capital.gr

Της Βίκυς Κουρλιμπίνη Εν αναμονή της έκδοσης Κοινής Υπουργικής Απόφασης με την οποία θα καθορίζονται οι λεπτομέρειες της καταβολής προς τους ιδιώτες των ληξιπρόθεσμων οφειλών που διατηρεί ο ΕΟΠΥΥ βρίσκονται οι επαγγελματίες της υγείας. Ο οργανισμός θα λάβει τελικά 1,5 δισ. για την κάλυψη μέρους μόνο των υφιστάμενων οφειλών του μέχρι και 31.12.2011, καθώς τα συνολικά χρέη του αγγίζουν τα 2,03 δισ. Προμηθευτές αναλώσιμων υλικών και φαρμακευτικές εταιρείες έχουν επιπλέον απαιτήσεις 660 εκατ. από τα νοσοκομεία, οπότε το συνολικό ποσό που οφείλεται προς τους ιδιώτες φτάνει τα 2,69 δισ. ευρώ. Η ανησυχία ωστόσο παραμένει ανάμεσα σε αυτούς που «έχει λαμβάνειν» από τον ΕΟΠΥΥ, καθώς σύμφωνα με τις μέχρι στιγμής πληροφορίες, δεν έχει αποφασιστεί ακόμη ούτε πώς θα γίνει η «μοιρασιά» του 1,5 δισ., αλλά ούτε και το τι θα γίνει με το υπόλοιπο των οφειλών. Προτεραιότητα πάντως αναμένεται να δοθεί για ακόμη μια φορά στο φάρμακο, δηλαδή στην πληρωμή των οφειλών φαρμακείων και φαρμακοβιομηχανίας. Εν τω μεταξύ, μέχρι και την επόμενη Δευτέρα, οι συμβεβλημένοι με τον οργανισμό θα μπορούν να καταχωρούν στην ειδική εφαρμογή «ΔΑΠΥ, Πίνακας Υποβολών & Υπολοίπων ανά Ασφαλιστικό Ταμείο» όλες τις απαιτήσεις που υπάρχουν προς τα ασφαλιστικά ταμεία πριν την είσοδο του ΕΟΠΥΥ, προκειμένου να γίνει διασταύρωση των στοιχείων και να προχωρήσει η διαδικασία της πληρωμής. Ο  «λογαριασμός» πάντως των οφειλών, και με δεδομένο πως δεν θα υπάρξουν εκπλήξεις κατά τη διασταύρωση των στοιχείων, έχει ως εξής: - Φαρμακοβιομηχανία και προμηθευτές: Τα χρέη των ταμείων που εντάχθηκαν στον ΕΟΠΥΥ μέχρι το τέλος του 2011 προς την φαρμακοβιομηχανία ανέρχονται σε 347 εκατ., ενώ τα χρέη προς τους προμηθευτές αναλώσιμου υγειονομικού υλικού σε 150 εκατ. Επιπλέον, τα νοσοκομεία οφείλουν στις εταιρείες 360 εκατ. για φαρμακευτικό υλικό και στους προμηθευτές άλλα 300 εκατ. - Φαρμακοποιοί: Στα 230 εκατ. εκτιμώνται οι οφειλές προς τα ιδιωτικά φαρμακεία, μετά και την εξόφληση από τον ΕΟΠΥΥ τον περασμένο Μάιο των υποχρεώσεων του ΟΑΕΕ (33 εκατ.), ενώ κατέβαλε και άλλα 43 εκατ. για λογαριασμό του ΟΠΑΔ. - Ιατροί (Ιατρικές επισκέψεις): Ο Ιατρικός Σύλλογος της Αθήνας ισχυρίζεται ότι οι ιατροί έχουν ανεξόφλητες απαιτήσεις ύψους 570 εκατ. από τα ταμεία που συγχωνεύθηκαν στον ΕΟΠΥΥ. Αυτό το ποσό, θα πρέπει κατ΄ αρχάς να διαχωριστεί σε ιατρικές επισκέψεις και σε παρακλινικές εξετάσεις (διαγνωστικά εργαστήρια). Όσον αφορά τις ιατρικές επισκέψεις, οι ανεξόφλητες υποχρεώσεις ανέρχονται στα 330 εκατ.  και αφορούν κυρίως τον ΟΠΑΔ για όλο το 2011, καθώς ήταν στην ουσία το μοναδικό ταμείο που είχε σύστημα αποζημίωσης «κατά πράξη και περίπτωση». - Ιατροί (Διαγνωστικά Εργαστήρια): Τα ταμεία που συνενώθηκαν στον ΕΟΠΥΥ είχαν διαφορετικού τύπου συμβάσεις με τα διαγνωστικά εργαστήρια. Το συνολικό ανεξόφλητο ποσό ανέρχεται στα 300 εκατ. περίπου και εκκρεμεί από το Σεπτέμβριο του 2010. - Πάροχοι υγείας, κλινικές και κέντρα αποκατάστασης: Οι κλινικές παρουσιάζουν μεγάλη απόκλιση στους χρόνους αποπληρωμής καθώς και στη διαδικασία, ενώ είναι πολύ έντονο το φαινόμενο των επιλεκτικών πληρωμών. Κάποια ταμεία εξοφλούσαν τα νοσήλια με πλήρη εκκαθάριση των δαπανών (ΟΑΕΕ), ενώ κάποια άλλα με πρόχειρο λογιστικό έλεγχο στο 90% του αιτούμενου ποσού (ΙΚΑ, ΟΓΑ, ΟΠΑΔ). Από τα 537 εκατ. που οφείλονται στους παρόχους υγείας, τα 350 εκατ. αφορούν στις κλινικές. - Ο ΕΟΠΥΥ οφείλει τέλος 70 εκατ. σε φυσικοθεραπευτές και άλλα 50 εκατ. προς ασφαλισμένους. Άγνωστο παραμένει αν θα αποδοθεί το υπόλοιπο των οφειλών ή θα πέσει θύμα ενός υποχρεωτικού κουρέματος. Εντούτοις, η καταβολή του 1,5 δισ. αναμένεται με αγωνία, καθώς για τις περισσότερες των επιχειρήσεων δεν σημαίνει μόνο τόνωση  ρευστότητας, αλλά συνδέεται και με τη βιωσιμότητά τους.

Πηγή:www.capital.gr