Η απελευθέρωση του Ιατρικού Επαγγέλματος

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Με την «απελευθέρωση του ιατρικού επαγγέλματος» που επέβαλε ο προηγούμενος υπουργός Υγείας με τον νόμο 3919/2011 και τις εφαρμοστικές εγκυκλίους που εξέδωσε διέπραξε ένα από τα μεγαλύτερα πολιτικά και νομικά του ατοπήματα για τα οποία κάποια στιγμή θα χρειαστεί να λογοδοτήσει.  Σε αντιδιαστολή με ότι συμβαίνει στην Ευρώπη και με ότι εξαιρεί η ευρωπαϊκή οδηγία Bolkenstein (2006/123/ΕΚ) νομοθέτησε την δυνατότητα κάθε συναδέλφου να εργάζεται ιδιωτικά ανοίγοντας ιατρείο (ΠΦΥ) σε περισσότερες από μια περιοχές /πόλεις  επιτρέποντας ουσιαστικά την ανεξέλεγκτη εξάπλωση μικρών ή μεγάλων εταιριών , ή μεμονωμένων ιατρών που έχουν σαν μοναδικό σκοπό το πρόσκαιρο κέρδος , την οικονομική αφαίμαξη των τοπικών κοινωνιών και την υποτίμηση των ήδη παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας.

Ο Πανελλήνιος Ιατρικός σύλλογος έχει κάνει τις απαραίτητες εκείνες νομικές ενέργειες για να ακυρώσει την πραξικοπηματική αυτή πολιτική  ως αντισυνταγματική και αντίθετη στην ευρωπαϊκή νομοθεσία και νομολογία καταθέτοντας προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας.

Η άρση των περιορισμών στην άσκηση του ιατρικού επαγγέλματος που επέρχεται με τον Ν. 3919/2011 προσκρούει σε μία πλειάδα συνταγματικών διατάξεων(παραβιάζεται η συνταγματικά προστατευόμενη ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας και της οικονομικής ελευθερίας (άρθρο 5), όπως παραβιάζεται και η συνταγματική αρχή της αναλογικότητας)

 και έρχεται σε σύγκρουση με τον Κώδικα Άσκησης του Ιατρικού επαγγέλματος, τον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας.

Με την απελευθέρωση του ιατρικού επαγγέλματος, χωρίς να ληφθούν υπόψη οι ιδιομορφίες της ελληνικής επικράτειας, τίθεται σε κίνδυνο η δημόσια υγεία.

 Ωστόσο ο καθένας από εμάς θα πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλίες ώστε τέτοιες προσπάθειες να είναι ατελέσφορες και να αποκαρδιώσουν κάθε επίδοξο συνάδελφο. Ήδη στην περιοχή μας έχουν προχωρήσει στην δημιουργία νέων ιατρείων συνάδελφοι από άλλες πόλεις ενώ υπάρχει έντονο ενδιαφέρον από πολλούς άλλους. Το φαινόμενο θα προκαλέσει ένα πλασματικό κορεσμό γεγονός που θα αποθαρρύνει νέους ιατρούς   να εργαστούν και να ζήσουν στην πόλη μας , θα δημιουργήσει υπόγειες σκοτεινές διασυνδέσεις εταιριών με ιατρούς και διοχέτευση ασθενών σε γνωστά ιδιωτικά κέντρα διογκώνοντας την κατά κεφαλή ιατρική δαπάνη με προκλητή ζήτηση άχρηστων ιατρικών υπηρεσιών . Με λίγα λόγια ο ιατρικός υδροκεφαλισμός των μεγάλων πόλεων και όπου εδρεύουν  Ιατρικές σχολές θα εκτονωθεί εις βάρος των μικρότερων χωρίς ουσιαστικά να ωφελείται η τοπική κοινωνία και ο ασθενής,  μια και η κατ΄επίφαση βελτίωση των υπηρεσιών υγείας με αύξηση της προσφοράς είναι ψευδεπίγραφη καθώς η μείωση των αποστάσεων έχει δώσει την δυνατότητα πρόσβασης των περισσοτέρων σε εξειδικευμένες και περισσότερες υπηρεσίες υγείας όταν αυτό  καθίσταται αναγκαίο.

Θεωρούμε ύψιστης σημασίας την απομόνωση τέτοιων κινήσεων και την στηλίτευση τους καθώς η απόφασή μας να ζήσουμε και να εργαστούμε σε αυτό τον τόπο είναι πορεία ζωής και δεν πρέπει να αφήσουμε τους ευκαιριακούς συναδέλφους να ευδοκιμήσουν αλλά να τους δείξουμε ότι όσο ανυποχώρητοι είμαστε σε αυτούς τόσο φιλόξενοι γινόμαστε σε εκείνους που επιθυμούν να ακολουθήσουν την δική μας πορεία.

Νέα λίστα κοστολόγησης ιατρικών πράξεων

Έχει κυκλοφορήσει στο διαδίκτυο η κάτωθι νέα λίστα κοστολόγησης των ιατρικών πράξεων. Την δημοσιεύω με κάθε επιφύλαξη για την εγκυρότητά της: http://www.iatropedia.gr/articles/read/3024

Υπερ-θεραπευτική Iατρική: Ένα αδιέξοδο μοντέλο

Σχολιαστής

Ιστολόγιο κοινωνικού, πολιτικού, πολιτιστικού σχολιασμού

 

Υπερ-θεραπευτική Iατρική: Ένα αδιέξοδο μοντέλο

«Ένας 73χρονος άνδρας με ματαστατικό καρκίνο των πνευμόνων δήλωσε στους ιατρούς του ότι δεν επιθυμούσε περαιτέρω παρεμβατικές διαγνωστικές εξετάσεις και θεραπείες, Οι ιατροί του συμβουλεύτηκαν έναν ψυχίατρο που γνωμοδότησε ότι ο ασθενής βρισκόταν σε ‘‘άρνηση’’ σχετικά με την ασθένεια του. Κατόπιν πίεσης από τους ιατρούς και την οικογένεια του ο ασθενής συναίνεσε σε περαιτέρω παρεμβατικό διαγνωστικό έλεγχο και θεραπείες (συμπεριλαμβανομένης της τοποθέτησης ενός σωλήνα γαστροστομίας) για να αποβιώσει μετά από 47 ημέρες επώδυνων και εξαντλητικών παρεμβάσεων. Kατά πάσα βεβαιότητα, δεν ήταν ο ασθενής σε ‘‘άρνηση’’, αλλά οι ιατροί του»[1].

Πρόκειται για ένα (μεταφρασμένο) απόσπασμα από την εισαγωγή ενός εξαιρετικά ενδιαφέροντος άρθρου της δημοσιογράφου Jeanne Lenzer, με τίτλο Unnecessary care: are doctors in denial and is profit driven healthcare to blame? [Aχρείαστη (άχρηστη) φροντίδα: βρίσκονται οι ιατροί σε άρνηση και ευθύνεται η καθοδηγούμενη από το κέρδος φροντίδα υγείας;], που δημοσιεύθηκε στο πολύ έγκυρο επιστημονικό-ιατρικό περιοδικό British Medical Journal (ΒΜJ), και που αποτέλεσε έναυσμα αλλά και βασική πηγή πληροφοριών για το σημείωμα που ακολουθεί.

 
   Το ζήτημα της «υπερβολικής» άσκησης ιατρικής, είτε στο διαγνωστικό, είτε στο θεραπευτικό σκέλος, είναι ένα ακανθώδες και πολύπλοκο ζήτημα με προεκτάσεις ιατρικές, δημόσιας υγείας, ηθικές, (βιο)φιλοσοφικές και οικονομικές. Δεν είμαι καν βέβαιος, ότι ο καταλληλότερος για να το προσεγγίσει -για λόγους αρχής και της απαιτούμενης αμεροληψίας- είναι ένας ιατρός (όπως ο γράφων), εντούτοις θα το επιχειρήσω, γιατί νομίζω ότι η συζήτηση αυτή επείγει να ανοίξει και στην χώρα μας, και όχι μόνο εντός της ιατρικής κοινότητας (εκεί θα έπρεπε να είναι εκ των «ων ουκ άνευ»).

   Οι ιατροί, σε γενικές γραμμές, εκπαιδεύονται να πιστεύουν ότι η πάση θυσία αναβολή του θανάτου, έστω και για λίγες ημέρες είναι επιτακτικό τους καθήκον, και ότι κάθε διαθέσιμο μέσο (και τεχνολογία) οφείλει να χρησιμοποιηθεί για την επίτευξη του σκοπού αυτού. Σε πολλές περιπτώσεις, αυτή η πρακτική και η συμπεριφορά συνιστά ένα είδος επιστημονικής και ηθικής αυταπάτης που συσχετίζεται όμως με επίταση του μαρτυρίου των ασθενών, αναποτελεσματική αντιμετώπιση του πόνου τους και χαμένο -και όχι κερδισμένο χρόνο- στις τελευταίες μάλιστα (και ίσως πολυτιμότερες) ημέρες και ώρες του βίου. Εξηγούμαι: εκατομμύρια άνθρωποι ζουν τις εσχατιές της ζωής τους σε κατά τεκμήριο ψυχρά, αφιλόξενα, συναισθηματικά αποστειρωμένα νοσοκομειακά περιβάλλοντα, ενίοτε υπό συνθήκες αμφισβητούμενης προσωπικής αξιοπρέπειας και παρατεινόμενης αγωνίας, ενώ θα μπορούσαν (ή και θα επιθυμούσαν) να περατώσουν τον βίο τους στη γνώριμη, στοργική ατμόσφαιρα του σπιτικού τους, αφιερώνοντας τον χρόνο που τους απομένει στους οικείους και τους αγαπημένους τους. Αν δεί κανείς το θέμα με νούμερα, τα στοιχεία δείχνουν ότι το 65% των θανάτων στις Η.Π.Α. συμβαίνουν πλέον σε νοσοκομεία. Πρόκειται για μια μείζονα πολιτισμική αλλαγή σε σχέση με όσα ίσχυαν προ ολίγων δεκαετιών, μια αλλαγή όχι απαραίτητα επί τα βελτίω.

   Το πρόβλημα βέβαια της υπερ-θεραπευτικής ιατρικής δεν περιορίζεται μόνο στους ασθενείς που βρίσκονται κοντά στον θάνατο. Οι ιδιαίτερα επιθετικές θεραπευτικές πρακτικές υπολογίζεται ότι προκαλούν 30000 θανάτους  μόνον στους ασφαλισμένους του Medicare στις Η.Π.Α.. Συνολικά, οι μη απαραίτητες (ή και επιβλαβείς) ιατρικές παρεμβάσεις εκτιμάται ότι απορροφούν το 10-30% των δαπανόμενων κονδυλίων για υπηρεσίες υγείας στις Η.Π.Α. ή (κρατηθείτε) ...190-610 δις ευρώ ετησίως [2]. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι υπάρχει μια μορφή επιδημίας διενέργειας σφόδρα αμφισβητούμενης ωφέλειας χειρουργικών επεμβάσεων (οι αμυγδαλεκτομές π.χ. έχουν αυξηθεί χωρίς προφανή λόγο 74% μεταξύ του 1996 και του 2006 στις Η.Π.Α.), ενώ καταγράφεται υπερβολική και εκτός ενδείξεων διενέργεια και εργαστηριακών και απεικονιστικών εξετάσεων. Σημαντικοί επιστήμονες, όπως ο Bernard Lown (εφευρέτης του καρδιακού απινιδωτή, εφεύρεση που έχει σώσει εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές, και για την οποία έχει τιμηθεί με Νόμπελ) εκφράζουν ζωηρές ανησυχίες για τη διαμορφούμενη κατάσταση, ενώ άλλοι όπως η καρδιολόγος Rita Redberg, εκδότης του σημαντικού ιατρικού περιοδικού Archives of Internal Medicine, αμφισβητούν ευθέως τις ακολουθούμενες πρακτικές (π.χ. τη μαζική διενέργεια αξονικών τομογραφιών καρδιάς, τους γενικευμένους ελέγχους για καρκίνο σε ασθενείς άνω των 75 ετών, και τις εκλεκτικές αγγειοπλαστικές των στεφανιαίων σε ασθενείς με σταθερή στεφανιαία νόσο). Ειδικά για την τελευταία περίπτωση (τα λεγόμενα «μπαλλονάκια», με τοποθέτηση ενδοστεφανιαίων προθέσεων-stents), υπάρχουν δεδομένα ότι περίπου οι μισές από τις περιπτώσεις που διενεργούνται είναι είτε ακατάλληλες, είτε αμφιβόλου οφέλους για τον ασθενή [3]. Εδώ μάλιστα υπάρχει και ένα μείζον ηθικό και ιατρο-νομικό θέμα, ανεπαρκούς ή/και παραπλανητικής ενημέρωσης των ασθενών, καθώς οι περισσότεροι (αν όχι όλοι) οι ασθενείς με σταθερή στεφανιαία νόσο, που υποβάλλονται σε αγγειοπλαστικές, θεωρούν ότι αυτό γίνεται για να παραταθεί η ζωή τους (κάτι που καμία κλινική μελέτη δεν έχει δείξει)[4]. Η δύναμη της εικόνας ενός στενωμένου αγγείου είναι καταλυτική, και σχεδόν ποτέ δεν δίδονται περισσότερα στοιχεία ή διευκρινήσεις...

   Τα αίτια για τα ανωτέρω περιγραφέντα φαινόμενα περιλαμβάνουν τον φόβο των ιατρών να κατηγορηθούν (ή/και να διωχθούν) για πλημμελή φροντίδα, την κατευθυνόμενη από την προσφορά ζήτηση ιατρικών υπηρεσιών (ο ιατρός είναι ο μοναδικός ίσως επαγγελματίας που «δημιουργεί» ο ίδιος, με την «αυθεντία» του, ζήτηση για τις υπηρεσίες που προσφέρει), την έλλειψη γνώσεων, την επιδίωξη υπερβολικών κερδών, την κατευθυνόμενη έρευνα, τις απαιτήσεις των πλημμελώς ή διαστρεβλωμένα ενημερωμένων ασθενών, ακόμη και τη σύγκρουση οικονομικών συμφερόντων (conflict of interest) των κορυφαίων ιατρών, μελών των επιτροπών που συντάσσουν τις κατευθυντήριες οδηγίες άσκησης της ιατρικής (practice guidelines). H ιατρική, ως εκπαιδευτική διαδικασία, αλλά και ως επαγγελματική πρακτική σχετίζεται αποκλειστικά με τη δράση και την πράξη. Οι φοιτητές μαθαίνουν μόνο πως να κάνουν πράγματα και όχι και πως και πότε να μην κάνουν, ενώ οι ιατροί πληρώνονται επίσης πολύ περισσότερο για τις ιατρικές πράξεις στις οποίες προβαίνουν, παρά όταν συστήνουν μια σοφότερη -ενίοτε- συντηρητική τακτική προσεκτικής αναμονής και παρακολούθησης (watchful waiting). H απουσία του ηθμού μιας καλά οργανωμένης και επαρκώς χρηματοδοτούμενης πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, δομημένης πάνω σε ένα δίκτυο επαρκώς εκπαιδευμένων οικογενειακών ιατρών και η απευθείας πρόσβαση σε υπερ-εξειδικευμένους ιατρούς που προσφέρουν αντιστοίχως υπερ-εξειδικευμένες υπηρεσίες επιτείνει τη στρέβλωση. Είναι επίσης εξαιρετικά σημαντική η επίπτωση του τρόπου με τον οποίο διεξάγεται η ιατρική έρευνα. Το 80% των διεξαγόμενων κλινικών μελετών χρηματοδοτούνται από τη φαρμακευτική βιομηχανία. Δεν είναι κακό να διεξάγουν έρευνες οι φαρμακοβιομηχανίες, το αντίθετο μάλιστα. Με την έρευνα τους προάγουν την επιστήμη και τα επιτεύγματα της. Η κατευθυνόμενη όμως από τις φαρμακοβιομηχανίες έρευνα απαντά κυρίως στα ερωτήματα που εκείνες θέτουν και που αυτονόητα σχετίζονται με τα -καλώς εννοούμενα- συμφέροντα τους. Δεν μπορεί αυτού του τύπου η έρευνα να απαντήσει σε όλα τα κρίσιμα ερωτήματα που απασχολούν την ιατρική κοινότητα και τις υγειονομικές αρχές. Έτσι μαθαίνουμε τι δουλεύει, αλλά πολύ σπανιότερα τι δεν δουλεύει, μαθαίνουμε ποιο φάρμακο υπερέχει του placebo (εικονικού φαρμάκου), αλλά πολύ σπανιότερα ποιο φάρμακο υπερέχει των άλλων φαρμάκων και με τι σχέση κόστους-οφέλους, βομβαρδιζόμαστε από δεδομένα (data) που αφορούν φάρμακα και παίρνουμε ελάχιστες πληροφορίες για την αποτελεσματικότητα χειρουργικών πρακτικών -οι τυχαιοποιημένες μελέτες για τις χειρουργικές επεμβάσεις σπανίζουν, δημοσιεύονται κυρίως «σειρές» ασθενών (registries)-, μαθαίνουμε για το πιθανό όφελος ακριβών και πολύπλοκων θεραπειών, αλλά δύσκολα θα χρηματοδοτηθεί μια μελέτη για τα πιθανά οφέλη π.χ. της σωματικής άσκησης στην καρδιακή ανεπάρκεια. Δίπλα λοιπόν στην χρηματοδοτούμενη από τη βιομηχανία έρευνα, χρειάζεται και η δημόσιας χρηματοδότησης έρευνα. Τα χρήματα που θα δαπανηθούν μπορούν δυνητικά να προκαλέσουν υπερ-πολλαπλάσιο όφελος και να βελτιώσουν σημαντικά το επίπεδο των παρεχόμενων υπηρεσιών και την επιστημονική τεκμηρίωση των ιατρικών πρακτικών.

    Τα περισσότερα στοιχεία που παρατέθηκαν αφορούν τις Η.Π.Α.. Εκεί τουλάχιστον κάποιοι μετρούν και αξιολογούν και ο διάλογος διεξάγεται και με επίκληση στοιχείων και δεδομένων, αλλά βεβαίως και με πληρωμένες από μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες διαφημιστικές καμπάνιες. Έχει μάλιστα -και υπό το βάρος της οικονομικής κρίσης- αρχίσει να διαμορφώνεται μια ισχυρή τάση ελέγχου των πρακτικών της υπερ-θεραπευτικής ιατρικής σε μέρος του ακαδημαϊκού κόσμου και της ιατρικής κοινότητας αλλά ακόμη και σε οργανώσεις ασθενών (PharmedOut Initiative-Georgetown University Medical Center, Ιnternational Healthy Skepticism Project, Citizens for Patient Safety κ.α.). Στη χώρα μας ιδιαίτερα στατιστικά δεδομένα δεν υπάρχουν, αλλά αποτελεί μάλλον κοινό τόπο ότι υπερβολική, ακατάλληλη και επιβλαβής για τη δημόσια υγεία χρήση ιατροφαρμακευτικών υπηρεσιών ασκούνταν επί σειρά ετών. Η Ελλάδα ήταν π.χ. το 2009 πρώτη παγκοσμίως (με διαφορά από τη δεύτερη) χώρα σε διενέργεια αξονικών και μαγνητικών τομογραφιών αναλογικά με τον πληθυσμό της, βρίσκεται ψηλότερα από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες σε διενέργεια καισαρικών τομών, ενώ η φαρμακευτική δαπάνη είχε ξεφύγει κάθε ελέγχου (και λογικής). Αν στις Η.Π.Α. το πρόβλημα εκκινούσε από τις στρεβλώσεις που δημιουργεί η άνευ ελέγχου λειτουργία της «αγοράς» και της επιδίωξης του κέρδους  σε ένα σχεδόν απολύτως ιδιωτικό (και κραυγαλέα άνισο) ασφαλιστικό  σύστημα και σύστημα υγείας (στον χώρο της υγείας εκ των πραγμάτων η «αγορά», οι «νόμοι» της και ο «ανταγωνισμός» δεν επαρκούν για την «αυτορρύθμιση» του χώρου, της ζήτησης και των τιμών), στην «κοινωνικοποιημένη» Ελλάδα της μεταπολίτευσης το κόστος της σπατάλης, του ανορθολογισμού, και της ακραίας διαφθοράς στον χώρο της υγείας μετακυλίονταν χαζοχαρούμενα -αν και όχι αποκλειστικά, γιατί και οι ιδιωτικές δαπάνες υγείας είναι πολύ υψηλές στη χώρα μας- στα χρεοκοπημένα πλέον ασφαλιστικά ταμεία.

    Πρέπει να συνειδητοποιηθεί, ότι η υπερ-θεραπευτική και η υπο-θεραπευτική ιατρική είναι δύο όψεις του ίδιου, κάλπικου, νομίσματος. Οι πόροι δεν είναι ατελείωτοι, ακόμη και στις πλουσιότερες των κοινωνιών. Οι ακριβές, αμφιβόλου χρησιμότητας ή/και επιβλαβείς εξετάσεις και θεραπείες που εφαρμόζονται στον ασθενή που δεν τις χρειάζεται, στερούν απολύτως αναγκαίες διαγνωστικές και θεραπευτικές παρεμβάσεις από κάποιον άλλο, του οποίου η ζωή ίσως εξαρτάται από αυτές. Η ευθύνη των ιατρών ως επιστημόνων, αλλά και ως πολιτών είναι διεθνώς πολύ μεγάλη, στην δε χώρα μας απολύτως κρίσιμη. Το εν Ελλάδι ασφαλιστικό και υγειονομικό σύστημα τελεί υπό κατάρρευση, οι αμείλικτες μνημονιακές επιταγές οδηγούν σε κρίση ενδεχομένως ανθρωπιστική, και η ιατρική κοινότητα οφείλει τάχιστα να κάνει την αυτοκριτική της, να αναπροσαρμόσει τις πρακτικές της, να κάνει τις κατάλληλες ιεραρχήσεις, να κατανείμει κατά το δυνατόν ορθολογικότερα δυνάμεις και πόρους, βοηθώντας όπως μπορεί μια απελπισμένη κοινωνία ανήμπορων και βιαίως πληβειοποιούμενων συνανθρώπων.

   Θα κλείσω με τα λόγια του καρδιoλόγου του πανεπιστημίου του Harvard και προέδρου του ιδρύματος καρδιαγγειακής έρευνας Lown, Vikas Saini: «Αν τίποτα δεν αλλάξει, σε οικονομικό επίπεδο βρίσκομαστε σε μια μη διατηρήσιμη πορεία, αλλά σε ηθικό επίπεδο  η κλινική ιατρική κοινότητα θα έχει χάσει τα ηθικά της ερείσματα. Αν δεν μπορέσουμε να ελέγξουμε αυτό το πρόβλημα και το αφήσουμε να καταναλώνει όλο και περισσότερους από τους διαθέσιμους πόρους, βλάπτοντας παράλληλα την υγεία των ασθενών μας, δεν θα έχουμε πλέον πόρους για να διαθέσουμε για να θεραπεύσουμε ασθενείς που πραγματικά έχουν ανάγκη, ούτε θα έχουμε την αξιοπιστία και το κύρος να τοποθετηθούμε όπως απαιτείται, όταν θέματα σαν αυτό θα εγείρονται. Και θα εγείρονται...ξανά, και ξανά, και ξανά...Γιατί η τεχνολογία εξελίσσεται, και πρέπει να κατανοήσουμε, πως να χρησιμοποιούμε την τεχνολογία κατάλληλα. Δεν μπορούμε να το κάνουμε αδιακρίτως. Αν δεν το καταφέρουμε, η τεχνολογία θα κυριαρχήσει επί των ανθρώπων, και αυτός είναι ένας κόσμος, τον οποίο κανείς δεν θα έπρεπε να επιθυμεί...».

Βιβλιογραφικές αναφορές:

1. Morrison RS, Meier DE, Cassel CK. When too much is too little. N Engl J Med
1996;335:1755-9.
2. Cassel CK, Guest JA. Choosing wisely: helping physicians and patients make smart
decisions about their care. JAMA 2012;307:1801-2.²

3. Chan PS, Patel MR, Klein LW, Krone RJ, Dehmer GJ, Kennedy K, et al. Appropriateness
of percutaneous coronary intervention. JAMA 2011;306:53-61.

5. Brownlee S. Overtreated: why too much medicine is making us sicker and poorer.
Bloomsbury, 2007.
 

τελικό προσχέδιο του νέου κανονισμού του ΕΟΠΥΥ

Δημοσιοποιήθηκε το τελικό προσχέδιο του νέου κανονισμού του ΕΟΠΥΥ. Μπορείτε να τον διαβάσετε στο link "Νέος κανονισμός ΕΟΠΥΥ" και θα ακολουθήσουν οι παρατηρήσεις και οι διαφορές του σε σχέση με τον προηγούμενο.

Αποδοχή γνωμοδότησης ΝΣΚ για την επίσχεση εργσίας των ιατρών του ΕΣΥ

O Υπουργός Υγείας, κ. Ανδρέας Θ. Λυκουρέντζος, έκανε σήμερα αποδεκτή την υπ.αριθ.276/10 ομόφωνη γνωμοδότηση του Δˈ Τμήματος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, σύμφωνα με την οποία ορίζονται τα ακόλουθαː
1ον. Οι ιατροί του Ε.Σ.Υ. δεν δικαιούνται, ως δημόσιοι υπάλληλοι, να προβαίνουν σε επίσχεση εργασίας, λόγω οφειλόμενων αμοιβών από δεδουλευμένες εφημερίες.
2ον. Οι ανωτέρω ιατροί δεν δικαιούνται μισθού και λοιπών αποδοχών κατά το χρονικό διάστημα, κατά το οποίο προβαίνουν σε επίσχεση της μελλοντικής τους εργασίας.
3ον. Ο ως άνω χρόνος δεν υπολογίζεται για την καταβολή σε αυτούς επιδόματος χρόνου υπηρεσίας και δεν λαμβάνεται υπόψη για τη βαθμολογική τους εξέλιξη όσων εξ αυτών υπηρετούν σε Κέντρα Υγείας.
Με την απόφαση αυτή του Υπουργού Υγείας, κ. Ανδρέα Θ. Λυκουρέντζου, διασφαλίζεται η νομιμότητα και το δημόσιο συμφέρον στις μονάδες του Εθνικού Συστήματος Υγείας.

Διάθεση της Rhophylac από τον ΕΟΠΥΥ

Οι συνάδελφοι γυναικολόγοι μετά από πολλαπλές καταγγελίες τους για μη εξυπηρέτηση τους όσο αναφορά την διάθεση του φαρμάκου Rhophylac από το φαρμακείο του νοσοκομείου θα πρέπει να γνωρίζουν τα εξής:
Το συγκκριμένο φάρμακο ανήκει στην κατηγορία   Α . Παρόλου αυτά χορηγείται και από το φαρμακείο του ΕΟΠΥΥ μετά από απόφαση του ΕΟΠΥΥ . Έτσι θα πρέπει να συνταγογραφείται ηλεκτρονικά και να εκτελείται δωρεάν από το φαρμακείο του ΕΟΠΥΥ. Επειδή όμως δεν υπάρχει επάρκεια συστήνεται ο σωστός προγραμματισμός από μέρους σας ώστε την κατάληλη στιγμή να έχει προμηθευτεί  το φάρμακο ο ασθενής. Στην περίπτωση που αυτό δεν συμβεί και δεν υπάρχει την δεδομένη στιγμή του φάρμακο στο φαρμακείο του ΕΟΠΥΥ τότε ο ασθενής θα προμηθεύεται το φάρμακο από το φαρμακείο του νοσοκομείου προσκομίζοντας τα εξής:
1. Ηλεκτρονική συνταγή
2. Βεβαίωση της ιδιωτικής κλινικής ότι η ασθενής νοσηλεύεται και απαιτείται η χορήγηση του φαρμάκου υπογεγραμμένη από την κλινική και τον θεράποντα ιατρό.
3. Βεβαίωση του ΕΟΠΥΥ ότι δεν διαθέτει το φάρμακο
Η φαρμακοποιός του νοσοκομείου(κ. Στάμου) είναι ενήμερη για το πρόβλημα και βρίσκει τρόπο να το λύσει. Μετά από επαφή μαζί της θεωρεί ότι είμαστε συνεργαζόμενοι ιατροί και όχι ιατροί με σχέση εργασίας με την κλινική και έτσι δεν μπορούμε να συνταγογραφούμε το φάρμακο. Αυτό βέβαια είναι δική της ερμηνεία και δεν πιστεύω ότι είναι η σωστή. Ωστόσο προς τιμήν της βρίσκει λύση στο πρόβλημα.
Σας παραθέτω την εγκύκλιο διάθεσης αυτών των φαρμάκων.


ΕΞ.   ΕΠΕΙΓΟΝ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ                                           Αθήνα, 30-5-2012
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ                                             Αρ. Πρωτ. 1269
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΓΕΝΙΚΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ
ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: Αριστοτέλους 17, Αθήνα
ΤΗΛ: 210 5233767
FAX: 210 5231329
Προς  1. Διοικητές ΥΠΕ
2. Διοικητές νοσοκομείων
3. Φαρμακεία νοσοκομείων
Θέμα : Διάθεση φαρμάκων του Ν.3816/2010 από τα νοσοκομεία
Με βάση τα ερωτήματα που δεχθήκαμε για τις λεπτομέρειες εφαρμογής των εγκυκλίων για τη διάθεση των φαρμάκων του Ν.3816/2010 από τα νοσοκομειακά φαρμακεία, σας αποστέλλουμε κωδικοποιημένες οδηγίες όπως τις επεξεργάστηκε η ομάδα φαρμακοποιών που συγκροτήθηκε για το σκοπό αυτό,  και παρακαλούμε για την εφαρμογή τους.
Επειδή στόχος είναι η αποφυγή ταλαιπωρίας των ασθενών, θα πρέπει να εξετάσετε το ενδεχόμενο έκδοσης σύντομων πρακτικών οδηγιών για τους ασθενείς
Επίσης,  επειδή γνωρίζουμε την ήδη επιβαρυμένη λειτουργία των νοσοκομειακών φαρμακείων, θα πρέπει να εξετάσετε τη δυνατότητα λειτουργίας απογευματινών φαρμακείων στα πλαίσια του άρθρου 25, του ν. 4052/2012,  ώστε και οι ασθενείς να εξυπηρετούνται καλύτερα και να ελαχιστοποιηθούν τα λειτουργικά προβλήματα των νοσοκομειακών φαρμακείων.

Ο  ΓΕΝΙΚΟΣ  ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ  ΔΗΜΟΣΙΑΣ  ΥΓΕΙΑΣ

ΑΝΤΩΝΗΣ  ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ

Φάρμακα υψηλού κόστους ΦΥΚ

Τα ΦΥΚ διακρίνονται σε τρεις κατηγορίες με βάση την άδεια κυκλοφορίας τους. Ο κατάλογος των ΦΥΚ έχει δημοσιευθεί στο ΦΕΚ 1003, τεύχος Β΄/2-4-12

Οι κατηγορίες είναι :
Α΄.  Αποκλειστικά νοσοκομειακής χρήσης (εφαρμογή σε νοσοκομειακό περιβάλλον υπό την επίβλεψη νοσοκομειακού γιατρού).
Τα φάρμακα αυτά  αναφέρονται στο ΦΕΚ 1003, στις σελίδες από 17209 έως και 17224. Τα αντιρετροϊκά αναφέρονται στη συνέχεια μέχρι την σελίδα 17226 και  χορηγούνται με τον ίδιο τρόπο όπως μέχρι σήμερα.

Β΄. Φάρμακα που μπορεί να χορηγηθούν και για χρήση εκτός νοσοκομείου υπό την επίβλεψη γιατρού. Τα φάρμακα αυτά αναφέρονται στις σελίδες από 17226 έως και 17237 του ΦΕΚ 1003.

Γ΄. Φάρμακα που μπορεί να χορηγηθούν και για χρήση σε οικιακό περιβάλλον.

Η συνταγογράφηση των σκευασμάτων κατά κατηγορία γίνεται ως εξής :

Κατηγορία Α΄: Πραγματοποιείται από νοσοκομειακό γιατρό ή γιατρό συνεργαζόμενο με ιδιωτικό θεραπευτήριο και για τους ασθενείς τους.

Κατηγορία Β΄ : Πραγματοποιείται από νοσοκομειακό γιατρό ή γιατρό συνεργαζόμενο με ιδιωτικό θεραπευτήριο ή γιατρό του ΕΟΠΥΥ ή συμβεβλημένο με τον ΕΟΠΥΥ

Κατηγορία Γ΄:  Πραγματοποιείται από νοσοκομειακό γιατρό ή γιατρό συνεργαζόμενο με ιδιωτικό θεραπευτήριο ή γιατρό του ΕΟΠΥΥ ή συμβεβλημένο με τον ΕΟΠΥΥ.

Η συνταγογράφηση πραγματοποιείται ηλεκτρονικά ή χειρόγραφα στο ειδικό προτυποποιημένο έντυπο του ΕΟΠΥΥ (πράσινη συνταγή) ή άλλου Ταμείου εκτός ΕΟΠΥΥ.

Η εκτέλεση των συνταγών  των φαρμάκων των παραπάνω κατηγοριών, πραγματοποιείται ως εξής :

Α΄ κατηγορία :  Μόνο από τα φαρμακεία των νοσοκομείων και των ιδιωτικών θεραπευτηρίων άνω των 60 κλινών από τα οποία και εκδόθηκε η συνταγή.

Β΄ κατηγορία : Από τα φαρμακεία των νοσοκομείων και των ιδιωτικών θεραπευτηρίων άνω των 60 κλινών αν πρόκειται για νοσηλευόμενους και από τα φαρμακεία των νοσοκομείων ή τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ αν πρόκειται για εξωτερικούς ασθενείς.

Γ¨ κατηγορία : Από τα φαρμακεία των νοσοκομείων, από τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ ή από τα ιδιωτικά φαρμακεία.



Τα νοσοκομειακά φαρμακεία μέχρι να συνδεθούν με το σύστημα Ηλεκτρονικής Συνταγογράφησης, θα εκτελούν όλες τις συνταγές όπως μέχρι σήμερα, δηλαδή ως χειρόγραφες , θα τις καταχωρούν στο πληροφοριακό σύστημα κάθε νοσοκομείου και θα τις υποβάλουν χωριστά (όχι μαζί με τα νοσήλια), ώστε να επισπεύδεται η εξόφληση από τον ΕΟΠΥΥ, όπως προβλέπεται από τον νόμο.
Συνταγές χειρόγραφες που εκδίδονται από τον ΕΟΠΥΥ θα πρέπει να είναι στο προτυποποιημένο συνταγολόγιο του ΕΟΠΥΥ («πράσινη συνταγή»).

Για τα φάρμακα των κατηγοριών Α΄ και Β΄ δεν θα πρέπει να τοποθετείται το «Στερείται». Στην περίπτωση που το νοσοκομειακό φαρμακείο δεν έχει τα φάρμακα ή οι εταιρείες δεν εκτελούν παραγγελίες, τότε το φαρμακείο του νοσοκομείου κρατάει τη συνταγή και συνεννοείται με γειτονικά νοσοκομεία για την εκτέλεσή της.
Στις ακραίες περιπτώσεις που το φαρμακείο αναγκάζεται να βάλει «Στερείται» κρατάει αντίγραφο της συνταγής.

Ειδικά οι συνταγές που εκδίδονται από ιατρούς ιδιωτικών κλινικών κάτω των 60 κλινών στις οποίες δεν λειτουργεί φαρμακείο,  για τις κατηγορίες Α΄ και Β΄ οι συνταγές θα εκτελούνται από τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ.


Πρωτόκολλα
Επειδή έχει παρατηρηθεί υπερβολική για τα Διεθνή δεδομένα συνταγογράφηση των ΦΥΚ,  όλα τα νοσοκομεία οφείλουν να ενεργοποιήσουν άμεσα και σύμφωνα με τις οδηγίες που έχουν δοθεί, την εφαρμογή θεραπευτικών πρωτοκόλλων και την συστηματική επιτήρηση της εφαρμογής τους, τουλάχιστον για τις κατηγορίες που αφορούν στα ΦΥΚ.
Πρέπει επίσης να επιτηρούν συστηματικά την τυχόν συνταγογράφηση φαρμάκων εκτός ενδείξεων και δοσολογίας,  η οποία απαγορεύεται και δεν αποζημιώνεται από τον  ΕΟΠΥΥ.

Νέα λίστα φαρμάκων από 17/10/2012

Νέα λίστα φαρμάκων εξέδωσε το υπουργείο Υγείας με αναπροσαρμοζμένες τιμές από 17/10/2012.
Κάντε κλίκ στην "λίστα φαρμάκων 17/10/2012"

Πανεπιστημονική κινητοποίηση 17 οκτωβρίου 2012

Μαζική η πανεπιστημονική κινητοποίηση στην Αθήνα μπροστά στο υπουργείο Οικονομίας

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΣΑΥ-ΕΤΑΑ

Πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 13 Οκτωβρίου διάσκεψη των Προέδρων όλων των Ιατρικών Συλλόγων της χώρας στην Αθήνα μετά από πρόσκληση του ΠΙΣ.

Το ΔΣ του ΠΙΣ παρουσίασε στη διάσκεψη εμπεριστατωμένες εισηγήσεις, οι οποίες συζητήθηκαν και αποτελούν πλέον τις θέσεις του ιατρικού κινήματος σε συγκεκριμένες ενότητες ζητημάτων: 

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΣΑΥ-ΕΤΑΑ

Τα τελευταία χρόνια και ειδικά με την εφαρμογή των μνημονιακών μέτρων παρακολουθούμε τον αργό θάνατο του δημόσιου κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος

Το ΤΣΑΥ υπονομεύτηκε με καταστροφικές νομοθετικές ρυθμίσεις που διαίρεσαν τους ασφαλισμένους σε νέους και παλαιούς, με πολύ χαμηλές εισφορές και συντάξεις για τους νεοεισερχόμενους και με την υποχρεωτική ένταξη του στο ΕΤΑΑ, χωρίς καμία μελέτη.

Η διαχρονική κλοπή των αποθεματικών, η «αξιοποίηση» των αποθεματικών και της περιουσίας του για σκοπούς που καμία σχέση δεν είχαν με την κοινωνική ασφάλιση, συναντήθηκαν με την ανεξέλεγκτη εισφοροδιαφυγή των μεγάλων επιχειρήσεων υγείας και το εκρηκτικό μίγμα ολοκληρώθηκε με την κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας στους νέους γιατρούς και την εφαρμογή του PSI χωρίς καμία πρόβλεψη για αναπλήρωση των απωλειών.

Ιδιαίτερα σφοδρό πλήγμα για το ΤΣΑΥ υπήρξε ο νόμος 3655/2008 ο οποίος κατήργησε την νομική υπόσταση του ΤΣΑΥ και το δικαίωμα αυτοδιαχείρισής του και το υποβάθμισε σε Τομέα Υγειονομικών του ευρύτερου Ασφαλιστικού Οργανισμού ΕΤΑΑ.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά έρχεται η υποχρεωτική ένταξη στον ΕΟΠΥΥ να υπονομεύσει την όποια δυνατότητα ιατροφαρμακευτικής κάλυψης και να βάλει σε κίνδυνο περιουσιακά στοιχεία του ΤΣΑΥ. Η δυνατότητα μη συμμετοχής στον ΕΟΠΥΥ με παράλληλο αποκλεισμό από την όποια κρατική ενίσχυση και τη μετατροπή σε ΝΠΙΔ μας βάζει μπροστά σε πολύ σοβαρές αποφάσεις.

Αφού πρώτα καταλήστευσαν το ταμείο μας , μας θέτουν τώρα μπροστά στο δίλημμα η να ενταχθούμε στον θνησιγενή ΕΟΠΥΥ ή να απεμπολήσουμε την κάλυψη του δημοσίου και με υπονομευμένη την οικονομική και περιουσιακή κατάσταση να ξανοιχτούμε στο άγνωστο .

Πέραν των όποιων συμπερασμάτων ανακύψουν από την ολοκλήρωση των αναλογιστικών μελετών, καταγράφονται οι αναμενόμενες συνέπειες από την ενδεχόμενη μετατροπή του Κλάδου Υγείας του ΤΣΑΥ σε Ν.Π.Ι.Δ., σύμφωνα με τον νόμο 3029/2002, ως εξής :

Α. Το μέχρι σήμερα αναδιανεμητικό σύστημα αντικαθίσταται από ένα κεφαλαιοποιητικό σύστημα, με τήρηση ατομικών λογαριασμών ασφάλισης, κατά το πρότυπο των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών, με συνέπεια να ανατραπεί ο δημόσιος χαρακτήρας της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Β. Η πολιτεία αποσύρεται από τις ευθύνες της έναντι των ασφαλισμένων πολιτών της, με την απαγόρευση οποιασδήποτε κρατικής επιχορήγησης. Μετά την δραματική απομείωση των αποθεματικών του λόγω PSI, η προοπτική αυτή συνθέτει ένα εφιαλτικό σενάριο για το μέλλον του Κλάδου Υγείας του ΤΣΑΥ.

Γ. Η ανάγκη βιωσιμότητας του Κλάδου Υγείας ως Επαγγελματικού Ταμείου Ν.Π.Ι.Δ., θα προκαλέσει αναπόφευκτα σημαντική αύξηση των εισφορών, με παράλληλη μείωση των παροχών και απρόβλεπτες συνέπειες για τους ασφαλισμένους.

Δ. Μετά το PSI καθίσταται ανέφικτη η εφαρμογή των διατάξεων ν. 3029/2002 περί Επαγγελματικών Ταμείων Ν.Π.Ι.Δ, που ορίζουν την υποχρέωση δημιουργίας αποθεματικών, το ύψος των οποίων αντανακλά τις οικονομικές υποχρεώσεις τις οποίες έχουν αναλάβει έναντι των ασφαλισμένων και των δικαιούχων παροχών.

Ε. Η έλλειψη επαρκών αποθεματικών και η αδυναμία δημιουργίας νέων, θα υπονομεύσει την βιωσιμότητα του Ν.Π.Ι.Δ., οπότε σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ. 6 ν. 3029/2002, θα μπει σε αναγκαστική διαχείριση, θα διαλυθεί και το σύνολο των παγίων και αποθεματικών του θα μοιραστεί στους πιστωτές.

Ζ. Η μετατροπή του Κλάδου Υγείας σε Ν.Π.Ι.Δ. θέτει σε επισφάλεια τον τρόπο είσπραξης των εισφορών του Κλάδου Υγείας. Καθίσταται προφανές το επισφαλές της απόδοσης των εισφορών στο Ν.Π.Ι.Δ. όταν θα εισπράττεται από ένα Ν.Π.Δ.Δ. όπως το ΕΤΑΑ ή όπως προετοιμάζεται, από τον Ενιαίο Φορέα Είσπραξης Εισφορών των Ασφαλιστικών Οργανισμών.

Η. Η αποκοπή του Ν.Π.Ι.Δ., από την δυνατότητα είσπραξης των εισφορών και των εσόδων του και η διαχείριση αυτών από ένα τρίτο φορέα θα οδηγήσει, με μαθηματική ακρίβεια, στην μελλοντική κατάργησή του.

Εκ των ως άνω καταγραφομένων συνεπειών καθίσταται επιτακτική η διατήρηση του Κλάδου Υγείας του ΤΣΑΥ ως Ν.Π.Δ.Δ., με την ταυτόχρονη παραμονή, τον έλεγχο και την χορήγηση των παροχών υγείας στον φυσικό του χώρο του Ταμείου και την σημαντική ενίσχυση του με προσωπι

Ι. ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΩΝ ΣΕ ΤΡΕΧΟΥΣΕΣ ΤΙΜΕΣ (ΔΙΑΘΕΣΙΜΑ)

Α. Λογαριασμός Ταμειακής Διαχείρισης

Πιστωτικό Ίδρυμα: EUROBANK EFG

Υπόλοιπο 30/6/2012 37.644.081,87

Πιστωτικό Ίδρυμα: ATTICA BANK Προθεσμιακή Κατάθεση

Υπόλοιπο 30/6/2012 40.000.000,00

Β. Λογαριασμός Διαθεσίμων Κεφαλαίων στην Τράπεζα Ελλάδος

Υπόλοιπο 30/6/2012 152.594.928,24

Σύνολο Υπολοίπων Λογαριασμών (Α+Β) 230.239.010,1

ΑΚΙΝΗΤΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΣΑΥ- ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΑ ΑΠΌ 1/1 ΕΩΣ 31/12/2011 (ΕΝΤΥΠΟ Ε2 2012)

ΑΧΑΡΝΩΝ 27 ΑΘΗΝΑ ΥΠΟΓ-ΙΣΟΓΕΙΟ ΙΔΙΟΧΡΗΣΗ

ΑΧΑΡΝΩΝ 27 ΑΘΗΝΑ ΙΣΟΓΕΙΟ ΙΔΙΟΧΡΗΣΗ

ΑΧΑΡΝΩΝ 29 ΑΘΗΝΑ 1ος ΟΡΟΦΟΣ ΙΔΙΟΧΡΗΣΗ

ΑΧΑΡΝΩΝ 29 ΑΘΗΝΑ 2ος-4ος ΟΡΟΦΟΣ Υπ. Γεωργίας 130.053,68

ΑΧΑΡΝΩΝ 29 ΑΘΗΝΑ 2ος-4ος ΟΡΟΦΟΣ Υπ. Γεωργίας 52.071,48

ΑΧΑΡΝΩΝ 29 ΑΘΗΝΑ 5ος-6ος ΟΡΟΦΟΣ ΙΔΙΟΧΡΗΣΗ

ΣΤΑΔΙΟΥ 29 ΑΘΗΝΑ ΥΠΟΓΕΙΟ ΙΔΙΟΧΡΗΣΗ

ΣΤΑΔΙΟΥ 29 ΑΘΗΝΑ ΗΜΙΟΡΟΦΟΣ Λαμπιδώνης Ιωάννης 7.370,00

ΣΤΑΔΙΟΥ 29 ΑΘΗΝΑ 1ος ΟΡΟΦΟΣ ΣΕΠΕ 99.460,16

ΣΤΑΔΙΟΥ 29 ΑΘΗΝΑ 2ος ΟΡΟΦΟΣ ΣΕΠΕ 37.355,88

ΣΤΑΔΙΟΥ 29 ΑΘΗΝΑ 3ος ΟΡΟΦΟΣ Υπ. Εσωτερικών 121.618,56

ΣΤΑΔΙΟΥ 29 ΑΘΗΝΑ 4ος έως 6ος ΟΡΟΦΟΙ Γ.Γ.Κ.Α. 794.046,48

ΣΤΑΔΙΟΥ 29 ΑΘΗΝΑ 4ος έως 6ος ΟΡΟΦΟΙ Γ.Γ.Κ.Α. 317.618.88

ΣΤΑΔΙΟΥ 29 ΑΘΗΝΑ ΥΠΟΓΕΙΟ ΚΕΝΟ

Λ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ 175 ΑΘΗΝΑ 1ος-6ος ΟΡΟΦΟΙ ΙΔΙΟΧΡΗΣΗ

Λ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ 175 ΑΘΗΝΑ ΙΣΟΓΕΙΟ Δουλάμης Αθανασιος 41.647,44

Λ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ 175 ΑΘΗΝΑ ΙΣΟΓΕΙΟ ΚΕΝΟ

ΛΕΟΝΤΟΣ ΣΟΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 5ος ΟΡΟΦΟΣ ΙΔΙΟΧΡΗΣΗ

26ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 29 ΘΕΣ/ΝΙΚΗ ΠΕΚ 186.695,04

26ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 29 ΘΕΣ/ΝΙΚΗ ΠΕΚ 25.248,27

26ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 29 ΘΕΣ/ΝΙΚΗ ΠΕΚ 80.363,76

26ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 29 ΘΕΣ/ΝΙΚΗ EUROBANK 261.838,20

ΘΕΡΜΗ ΙΑΜΑΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΛΕΣΒΟΣ Επιχείρηση Ροδίτη 12.240,00

ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑΣ 7 ΥΠΟΓΕΙΟΣ ΟΙΚΙΑ ΚΕΝΟ

Λ.ΙΩΝΙΑΣ 124-126 ΙΣΟΓΕΙΟΣ ΟΙΚΙΑ ΚΕΝΟ

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ 174 6ος ΟΡΟΦΟΣ ΟΙΚΙΑ ΚΕΝΟ

ΘΡΑΚΗΣ 3 ΦΙΛΟΘΕΗ ΟΙΚΙΑ ΚΛΗΡΟΔΟΤΗΜΑ

ΣΥΝΟΛΟ 33.126.007,83 €

Αν και στο ΔΣ υπερισχύει η λογική της διατήρησης του χαρακτήρα του ΝΠΔΔ για το ΤΣΑΥ και η απόφαση για διεκδίκηση με νομικά, συνδικαλιστικά και πολιτικά μέσα της μη ένταξης στον ΕΟΠΥΥ, προκρίνεται η ιδέα για ανάθεση αναλογιστικής μελέτης σε έγκυρο μελετητικό γραφείο για τη δυνατότητα αυτοτελούς επιβίωσης του ταμείου μας. Η διενέργεια σωστής αναλογιστικής μελέτης σκοντάφτει στην έλλειψη ισολογισμών από το 2002 και στην μη ακριβή εικόνα για την ακίνητη περιουσία του ΤΣΑΥ. Εκτιμούμε πως η διενέργεια λογιστικού ελέγχου αποτελεί απαραίτητη ενέργεια για την προστασία των συμφερόντων μας.

Η Διοικούσα Επιτροπή Τομέα Υγειονομικών ΕΤΑΑ με την ΑΠ 94355 24/7/2012 απόφασή της ζήτησε την ανάθεση Ισολογισμών- Απολογισμών των ετών 2005,2006,2007 και 2008 (προ ΕΤΑΑ) από 1.10.2008 (μετά ΕΤΑΑ) για τα έτη 2008,2009,2010 και 2011, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 3655/2008.

Η πιθανότητα βεβαίως ένταξης στον ΕΟΠΥΥ, κάνει ακόμα πιο επιτακτική την ανάγκη για αποφασιστική διεκδίκηση επαρκούς κρατικής χρηματοδότησης και λειτουργικής βιωσιμότητας του ΕΟΠΥΥ από τους υγειονομικούς μαζί με όλους τους κλάδους των εργαζόμενων.

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΑΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

100.299 ( στις 31.8.2012)

ΕΤΟΣ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΑΝΑΛΟΓΙΑ

2007 96.555 18.542 5,21/1

2008 99.056 19.031 5,20/1

2009 101.032 19.736 5,12/1

2010 103.062 20.065 5,14/1

2011 102.621 20.745 4,95/1

2012(31.8) 100.299 21.900 4,58/1

στις 31.8.2012 οι Νέοι Ασφαλισμένοι ήταν 56.075 και οι Παλαιοί 44.225 . Επομένως η ποσοστιαία αναλογία είναι : 56% Π.Α. 44%:Ν.Α.

Στο ΤΣΑΥ υπάρχουν οι κλάδοι υγείας, σύνταξης και πρόνοιας.

Η κατώτατη σύνταξη για νέους ασφαλισμένους είναι 490 ευρώ ενώ η σύνταξη για 39 έτη υπηρεσίας , για μονοσυνταξιούχους φτάνει τα 2.300 ευρώ και η απλή σύνταξη τα 1500 ευρώ. Τα αντίστοιχα ποσά για σύνταξη με 35 έτη υπηρεσίας είναι 2.000 ευρώ για μονοσυνταξιούχους και 1.300 ευρώ για την απλή σύνταξη.

Η ιδιαιτερότητα σε όλους τους κλάδους είναι πως λόγω της φύσης του ιατρικού επαγγέλματος οι γιατροί επιβαρύνουν λιγότερο από τους άλλους εργαζόμενους τον κλάδο υγείας, βγαίνουν πολύ αργότερα στη σύνταξη, άρα το ταμείο έχει όλες τις προϋποθέσεις να είναι βιώσιμο και πλεονασματικό.

Η ρύθμιση για μονοσυνταξιούχους υπονομεύεται από τη γενικότερη κυβερνητική πολιτική περικοπής των συντάξεων και παρατηρείται κύμα απόσυρσης από τη ρύθμιση και αιτήματος επιστροφής των πρόσθετων εισφορών.

Ο κλάδος πρόνοιας παρέχει ένα ελάχιστο εφάπαξ και οφείλουμε να μελετήσουμε την προοπτική του.

Κινήσεις αυτονόμησης άλλων κλάδων υγειονομικών μπορεί να αδυνατίσουν την οικονομική βάση του ταμείου και οφείλουμε να τις αντιμετωπίσουμε με τη δέουσα σοβαρότητα.

ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΣΑΥ

Με την ένταξη στο ΕΤΑΑ υπήρξε μεγάλη υποβάθμιση των παρεχόμενων προς τους ασφαλισμένους υπηρεσιών.

Με τη λογική πάση θυσία περιορισμού του δημόσιου τομέα η οποία κορυφώθηκε με τις μνημονιακές πολιτικές παρουσιάζεται μεγάλη έλλειψη προσωπικού. Όσοι εύκολα αποδέχονται τη λογική του «μεγάλου κράτους» οφείλουν να σκεφτούν την περίπτωση του ΤΣΑΥ για να κατανοήσουν την πραγματικότητα.

Οι προσλήψεις ουσιαστικά έχουν απαγορευτεί, οι αποσπάσεις αποδυναμώνουν περισσότερο τις υπηρεσίες και η αργόσυρτη πρόοδος της μηχανογράφησης και του εν γένει εκσυγχρονισμού εμποδίζουν τη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών.

Η απαράδεκτη εικόνα που παρουσιάζει το ΤΣΑΥ στον τομέα της εξυπηρέτησης των συναδέλφων πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα.

ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ

1.      Πολιτική και συνδικαλιστική διεκδίκηση για αλλαγή-ακύρωση του αντιασφαλιστικού νομοθετικού πλαισίου (νομοι Σιούφα, Πετραλιά ,Λοβέρδου-Κουτρουμάνη. Απαίτηση για πρόσληψη προσωπικού. Να αξιοποιήσουμε τη δυνατότητα πρόσληψης για περιορισμένο χρόνο μέσω ΑΣΕΠ.

2.      Ενίσχυση των μηχανισμών σύλληψης εισφοροδιαφυγής. Πέρα από το πολιτικό αίτημα προς την κυβέρνηση να σταματήσουν να καλύπτονται οι μεγαλοοφειλέτες, η ουσιαστική μηχανογραφική οργάνωση μπορεί να συνεισφέρει.

3.      Να αντιμετωπιστεί η καθυστέρηση του ηλεκτρονικού-μηχανογραφικού εξοπλισμού με πιθανή αλλαγή του ανάδοχου φορέα χωρίς κωλυσιεργίες.

4.      Απαραίτητη η ουσιαστική αποκέντρωση με πλήρη εξοπλισμό και στελέχωση των περιφερειακών μονάδων για να σταματήσει η ταλαιπωρία και οι μεγάλες μετακινήσεις των συναδέλφων

6.Επίσπευση της διαδικασίας προκήρυξης 150 θέσεων στο ΕΤΑΑ, οκτάμηνης διάρκειας μέσω ΑΣΕΠ.

7.Αναδιάρθρωση των κατηγοριών απόδοσης σύνταξης: Η βασικότερη ασφαλιστική μεταρρύθμιση που πρέπει να γίνει στον Νόμο Σιούφα είναι η αναδιοργάνωση της κατηγοριοποίησης των εισφορών από 14 σε 3 (χαμηλή-μεσαία-ανώτερη). Η όποια όμως αύξηση των εισφορών των υγειονομικών μετά την 1-1-1993 και η υπαγωγή τους στις τρεις νέες κατηγορίες, θα πρέπει να έχει ως κυρίαρχο στοιχείο, την ίση ανταποδοτικότητα σε σύνταξη, διασφαλίζοντας έτσι παράλληλα την αλληλεγγύη των γενεών.

8.Αναβάθμιση των αρμοδιοτήτων της Διοικούσας Επιτροπής των υγειονομικών του ΕΤΑΑ καθώς και του Προέδρου της (ΤΣΑΥ), καθόσον ο ρόλος τους σύμφωνα με το άρθρο 31 του Ν. 3655/2005(Ν. Πετραλιά) είναι μόνον εισηγητικός και βοηθητικός προς το Δ.Σ. του ΕΤΑΑ και όχι αποφασιστικός.

Σήμερα η «αυτοτέλεια» μας δεν υφίσταται στην ουσία απ’ την στιγμή που όλες οι αποφάσεις λαμβάνονται από το Δ.Σ. του ΕΤΑΑ, η πλειοψηφία των μελών του οποίου ορίζεται απ’ την εκάστοτε κυβέρνηση.

5.      Σύσταση Μόνιμης Επιτροπής Υγειονομικών: Άμεση προτεραιότητα η σύσταση πενταμελούς Μόνιμης Επιτροπής Υγειονομικών, που θα αποτελείται από 1 γιατρό, 1 οδοντίατρο, 1 φαρμακοποιό, 1 κτηνίατρο και 1 συνταξιούχο υγειονομικό, με ιδιαίτερες γνώσεις στο Ασφαλιστικό και με μια σχετική μονιμότητα, όσον αφορά την θητεία τους.

6.      Δημιουργία κλάδου Επικουρικής Ασφάλισης για την πρόσκαιρη ανικανότητα.

7.      Διαφάνεια των επενδυτικών σχεδιασμών.

8.      Ενεργοποίηση της διάταξης των Ειδικών Λογαριασμών του Ν. Πετραλιά. Έτσι θα εξοικονομηθούν πόροι απ’ τα αποθεματικά για να ενισχυθούν οι «νέοι» υγειονομικοί (αν δεν γίνει η αναδιάρθρωση των κατηγοριών).

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΓΙΑ Ε Ο Π Υ Υ

Πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 13 Οκτωβρίου διάσκεψη των Προέδρων όλων των Ιατρικών Συλλόγων της χώρας στην Αθήνα μετά από πρόσκληση του ΠΙΣ.

Το ΔΣ του ΠΙΣ παρουσίασε στη διάσκεψη εμπεριστατωμένες εισηγήσεις, οι οποίες συζητήθηκαν και αποτελούν πλέον τις θέσεις του ιατρικού κινήματος σε συγκεκριμένες ενότητες ζητημάτων: 

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΓΙΑ Ε Ο Π Υ Υ

Ο ΕΟΠΥΥ αποτελεί μνημονιακή επιλογή, που υπηρετεί μόνο λογιστικά κριτήρια και σκοπεύει στον περιορισμό των δημόσιων δαπανών υγείας με ελάττωση του αριθμού των παρόχων υγείας, την εξευτελιστική αμοιβή τους και την επιβάρυνση των ασθενών με περιορισμό των παροχών.

Ο εξ' αρχής ελλειμματικός προϋπολογισμός, η ελλιπής κρατική χρηματοδότηση και η κατάρρευση των Aσφαλιστικών Tαμείων που τον συναποτελούν, προδιέγραφε την χρεωκοπία του.

Είναι πολύ αμφίβολο αν μπορεί ο ΕΟΠΥΥ να αποτελέσει τον Φορέα Παροχής ΠΦΥ.

Για να μην καταρρεύσει άμεσα με καταστροφικά αποτελέσματα για την ιατροφαρμακευτική κάλυψη των πολιτών και την επιβίωση των λειτουργών της υγείας, απαιτούνται άμεσα μέτρα στήριξης.

Μετά την ολιγόμηνη λειτουργία του νέου συστήματος, ο απολογισμός είναι αρνητικός και ο ΕΟΠΥΥ στο άμεσο μέλλον θα καταρρεύσει, εάν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα για τη βελτίωση της κατάστασης σε όλα τα επίπεδα.

Η ανάγκη διαχείρισης και ελέγχου του κόστους του ΕΟΠΥΥ είναι προϋπόθεση για τη ύπαρξη και τη λειτουργία του και θα πρέπει όντως να εξορθολογιστεί.

Η μείωση του κόστους που μπορεί να προέλθει από λήψη μέτρων για διακοπή της σπατάλης, το συντονισμό των συναφών υπηρεσιών και πλήρη καταγραφή των αναγκών δεν είναι συνυφασμένη με τον αριθμό των ασφαλισμένων, τη νοσηρότητα, τη γεωγραφική περιφέρεια, την ηλικία των ασφαλισμένων;

Μία βασική παράμετρος που θα παίξει ρόλο στη σωστή λειτουργία του ΕΟΠΥΥ είναι ότι όλο και περισσότεροι πολίτες θα αναζητούν τις υπηρεσίες του πλήρως ή μερικώς, λαμβάνοντας υπόψιν ότι η Ιδιωτική Ασφάλιση αποτελεί μικρό κομμάτι της περίθαλψης, που συνεχώς συρρικνώνεται λόγω της οικονομικής αδυναμίας των πολιτών.

Ο ΕΟΠΥΥ ως κύριος πάροχος Υγείας για να υπάρξει πρέπει να είναι αυτάρκης και κάθε χρόνο ο προϋπολογισμός τους πρέπει να είναι αληθή και υπαρκτός. Δηλώσεις ότι η Μαύρη Τρύπα του ΕΟΠΥΥ έως το τέλος του χρόνου (όπως λέει ο Κυριόπουλος) θα φθάσει και θα ξεπεράσει τα 2,5 δις και η εισήγη-ση για αύξηση κλιμακωτά άνω των 25000 των ποσοστών συμμετοχής σε φάρμακα και εξετάσεις, ενώ κάτω των 25000 όχι συμμετοχή, σε ποιές δαπάνες στηρίζονται; Στο ότι θα μένουν απλήρωτα τα Νοσοκομεία από τις υποχρεώσεις που έχει προς αυτά ο ΕΟΠΥΥ; Ότι οι ιατροί θα παρέχουν υπηρεσίες στο ιδιωτικό τους ιατρείο με εξευτελιστικές αμοιβές, χωρίς να μπορούν να καλύψουν τα έξοδά τους και θα προσπαθούν να τα καλύψουν από «παράλληλες ενέργειες»; Ή στο ότι οι ιατροί των στεγασμένων ιατρείων του ΕΟΠΥΥ θα εργάζονται χαμηλά αμοιβόμενοι ως θεραπευτές και διοικητικοί υπάλληλοι με 700 ως 1200 ευρώ το μήνα;

Τίθεται το ερώτημα, εμείς θα μπούμε στη λογική αυτής της επίλυσης του κόστους του ΕΟΠΥΥ με την προοδευτική αύξηση της συμμετοχής σε εξετάσεις και φάρμακα ανάλογα με το εισόδημα;

Απαραίτητες προϋποθέσεις που θα πρέπει να θέσουμε είναι:

·         Η αμοιβή (κόστος) των παρεχομένων Ιατρικών Υπηρεσιών να έχει σχέση με τις πραγματικές ανάγκες, την διαφύλαξη του ασθενή και του έργου του ιατρού και τις αντίστοιχες των Ευρωπαϊκών Κρατών

·         Το ακριβές ποσό που θα δοθεί ή δόθηκε από την Κρατική Επιχορήγηση στον ΕΟΠΥΥ

·         Εάν τα Ασφαλιστικά Ταμεία απέδωσαν τις παρακρατημένες εισφορές και σε τι ποσοστό αντιστοιχούν οι εισφορές που αποδόθηκαν ανάλογα με τα άτομα που ασφαλίζουν και την διασφάλιση της απόδοσης των εισφορών.

·         Να γίνει άμεση κρατική χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ σε ποσοστό τουλάχιστον 1% του ΑΕΠ και θέσπιση σε ετήσια βάση της χρηματοδότησής του από τον Κρατικό Προυπολογισμό. Παράλληλα, να διασφαλιστεί η αποπληρωμή των δεδουλευμένων των ιατρών.

·         Νομοθετική ρύθμιση για ανακεφαλαιοποίηση των απωλειών των Ασφαλιστικών Ταμείων από τα «κουρέματα» .

·         Κατάργηση των νόμων και εγκυκλίων για την ψευδεπίγραφη «απελευθέρωση» του ιατρικού επαγγέλματος. Να δεί ο ΠΙΣ τις συμβάσεις με τις μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις υγείας σε σχέση με τους εργαζομένους σε αυτές.

·         Συζήτηση για τα ΚΕΝ με τον ΠΙΣ

·         Νομοθετική και θεσμική ενίσχυση των συνεταιριστικών δομών των γιατρών.

Επομένως προκειμένου να μπορέσει να λειτουργήσει ο θνησιγενής ΕΟΠΥΥ, που άρον-άρον μπήκε σε εφαρμογή την 1^η-1-2012, αρχικά με 4 Ταμεία (ΙΚΑ-ΟΠΑΔ-ΟΑΕΕ-ΟΓΑ) και εν συνεχεία χωρίς καμμία προϋπόθεση από 1-4-2012 ο ΟΝ και από 1-5-2012 το ΤΑΥΤΕΚΩ, το μίνιμουμ που πρέπει να υλοποιηθεί και να ισχύει άμεσα είναι:

·         Πρέπει να διασφαλιστεί η επαρκής και απρόσκοπτη χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ με την μεταφορά πόρων για την Υγειονομική Περίθαλψη των Ασφαλιστικών Ταμείων στον ΕΟΠΥΥ

·         Θεσμοθέτηση απευθείας εισροής των εισφορών Υγείας στον ΕΟΠΥΥ

·         Επαναπροσδιορισμό του κόστους και των αμοιβών των ιατρικών πράξεων και των εργαστηριακών πράξεων στο Δημόσιο και τον Ιδιωτικό τομέα, για να ανταποκρίνονται στη σύγχρονη οικονομική κατάσταση και τις πραγματικές ανάγκες των παρόχων Υπηρεσιών Υγείας

·         Να «ενημερωθούν» οι ασφαλισμένοι του ΕΟΠΥΥ και να αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του, να προστατεύσουν τα «βιβλιάρια» της περίθαλψης τους και να μην τα εκχωρούν προς τρίτους ή να τα χρησιμοποιούν ασκόπως !! Να καθιερωθεί δειγματοληπτικός έλεγχος των ασφαλισμένων κάθε χρόνο με διάφορα κριτήρια αλλά και τις δαπάνες υγείας τους, ώστε να λειτουργεί σαν αντικίνητρο κατάχρησης της περίθαλψης τους

·         Συλλογική σύμβαση του ΕΟΠΥΥ με τους κατά τόπους Ιατρικούς Συλλόγους και τον ΠΙΣ, κατά πράξη και περίπτωση. Ελεύθερη επιλογή κατά πράξη και περίπτωση μετά από έλεγχο (οι παράμετροι του οποίου πρέπει να είναι πχ. μάξιμουμ επισκέψεων ασφαλισμένων ανά ειδικότητα και σε περιπτώσεις ανάγκης υπέρβαση του ορίου μετά από έγκριση-θεώρηση)

·         Έλεγχος και ανάλυση του λειτουργικού κόστους του ΕΟΠΥΥ (εξοπλισμός, ενοίκια, αναλώσιμα, συνεργαζόμενες εταιρείες κλπ.), σε σχέση με το κόστος αυτών καθαυτών των υπηρεσιών περίθαλψης που προσφέρει

·         Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) να παρέχουν μόνο οι σχηματισμοί ΠΦΥ και όχι οι Δευτεροβάθμιοι σχηματισμοί περίθαλψης, οι οποίοι όμως θα πρέπει να συνεργάζονται μεταξύ τους

·         Κοινή εποπτεία των Φορέων Δημόσιας και Ιδιωτικής παροχής ΠΦΥ

·         Κατώτερη τιμή ιατρικής επίσκεψης τα 20 ευρώ ή σε εξειδικευμένες ειδικότητες 30 ή καθορισμός ποσού μετά από διάλογο

·         Αποπληρωμή μετά από 45 ημέρες από την κατάθεση των εντολών των συμβεβλημένων ιατρών, που θα γίνεται υποχρεωτικά κάθε μήνα

·         Δυνατότητα είσπραξης της αντιστοιχούσας αμοιβής του ΕΟΠΥΥ, εάν ο πολίτης επισκέπτεται μη συμβεβλημένο ιατρό με τον ΕΟΠΥΥ και έχει απόδειξη παροχής υπηρεσιών από τον ιατρό

·         Θέση μας για την προστασία της Δημόσιας Υγείας και της ασφάλειας του έργου του ιατρού είναι ότι ο χρόνος εξέτασης πρέπει να είναι minimum τα 20 λεπτά

·         Άμεση και πιστή εφαρμογή (νομοθετώντας και πειθαρχικές κυρώσεις) «κανένα φάρμακο χωρίς ιατρική συνταγή» εκτός των ΜΗΣΥΦΑ (μη συνταγογραφούμενα φάρμακα), με έλεγχο από τους Ιατρικούς Συλλόγους και τον ΠΙΣ, όπως συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη και Αμερική και σημαίνει ότι ο ιατρός θα ορίζει την αγωγή που θα πάρει ο ασθενής και όχι το αντίθετο. Έτσι αποφεύγεται η σπατάλη φαρμάκων και άλλοι παράμετροι που διαιωνίζουν την πολυφαρμακία και προστατεύεται η Δημόσια Υγεία. Διαφορετικά θα εξακολουθήσει ο κάθε ασφαλισμένος να έχει ένα «φαρμακείο» σπίτι του και να εκτυλίσσονται όλες αυτές οι εικόνες της συλλογής φαρμάκων από τα πλέον κοινά έως τα πιο ακριβά (φάρμακα για νεοπλασματικές νόσους, αιμοκαθαρόμενων κλπ.), που «περίσσεψαν»-δεν χρησιμοποιήθηκαν από τους ασθενείς και συλλέγονται για να ξαναδοθούν !!

·         Διάλογος με επιστημονικά κριτήρια, εφόσον κατοχυρωθεί το κανένα φάρμακο χωρίς ιατρική συνταγή, σε μηνιαία ή τριμηνιαία βάση μεγίστη επιτρεπόμενη αξία συνταγών ανά ειδικότητα και ιατρό

·         Έλεγχος της φαρμακευτικής δαπάνης, όχι με τα λογιστικά αριθμητικά κριτήρια της τρόικας, αλλά με επιστημονικά κριτήρια, θεραπευτικά πρωτόκολλα, αλλαγή της φαρμακευτικής πολιτικής και της τιμολόγησης πρωτοτύπων και γενοσήμων. Εφαρμογή ολοκληρωμένου συστήματος ηλεκτρονικής συνταγογράφησης με διασφάλιση των αναγκαίων υποδομών και της λειτουργικότητας. Όχι στην καθιέρωση τιμής αναφοράς που επιβαρύνει τους πάσχοντες.

·         Γραμμικός Κώδικας (bar code) σε όλα τα συσκευασμένα φάρμακα (κουτιά) και όχι κουπόνια, τα οποία αποκολλούνται εύκολα, εάν ουσιαστικά θέλουμε να μην έχουμε φαινόμενα φαρμάκων χωρίς ιατρική συνταγή, υπερσυνταγογράφησεις με αποτέλεσμα να έχουμε -ίσως- παράλληλες εξαγωγές φαρμάκων και ανεύρεση κουπονιών σε διάφορους χώρους !!

·         Ποσόστωση του κέρδους του φαρμακοποιού, ανάλογα με την αξία του φαρμάκου (ακριβά φάρμακα-μικρό ποσοστό, φθηνά φάρμακα-μεγαλύτερο)

·         Η χορήγηση φαρμάκων είναι ευθύνη του ιατρού με όλα τα συναφή και η δραστική ουσία (γενόσημα κλπ.) δεν μπορούν να επιβληθούν στο θεραπευτικό του έργο, διότι μόνο αυτός φέρει την ευθύνη (όπως ορίζουν αποφάσεις Ευρωπαϊκών Δικαστηρίων και νομοθεσίες Ευρωπαϊκών Κρατών)

·         Υποστήριξη λειτουργίας εργαστηρίων ΙΚΑ-ΕΟΠΥΥ με αναλώσιμα που απαιτούνται για τη λειτουργία τους και αναζήτηση ευθυνών για την υποβάθμιση που παρατηρήθηκε τους τελευταίους οκτώ μήνες. Διασφάλιση της λειτουργίας των σταθερών δομών του πρώην ΙΚΑ-ΕΟΠΥΥ, με στελέχωση και πλήρη εξοπλισμό των εργαστηρίων, ώστε να μην υπάρξει πλήρης ιδιωτικοποίηση με κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος, αλλά και να βελτιωθεί η ποιότητα και ο χρόνος αναμονής στην εξυπηρέτηση των ασθενών.

·         Όλα τα εργαστήρια που θέλουν, να δύνανται να συμβληθούν με τις ισχύουσες τιμές χωρίς εκπτώσεις, με πλαφόν οροφής στις κλινοεργαστηριακές εξετάσεις (απεικονιστικές και αιματολογικές), το ύψος του οποίου θα πρέπει να συζητηθεί με τους θεσμικούς ιατρικούς φορείς.

·         Νομοθετική ρύθμιση της ιατρικής διαφήμισης από την οποία κατακλύζεται ο πολίτης, τόσο από τα ΜΜΕ, όσο και από τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο.

·         Πλήρης και σοβαρή στελέχωση των υπηρεσιών του ΕΟΠΥΥ με την σε βάθος ανασυγκρότηση και μεταφορά προσωπικού από τα Ασφαλιστικά Ταμεία και τις κεντρικές υπηρεσίες του ΥΥΚΑ, που είναι αναχρονιστικές και αναποτελεσματικές

·         Υπηρεσία Συντονισμού και Ελέγχου (Οικονομικού και Λειτουργικού) του ΕΟΠΥΥ.

·         ΕΚΑΒ : Άμεση λειτουργική διασύνδεση των υπηρεσιών του ΕΟΠΥΥ με το ΕΚΑΒ και όλους τους τομείς παροχής Επειγόντων Υπηρεσιών.

·         Θεσμοθέτηση Επιτελικού Οργάνου μελέτης και αξιοποίησης των πληροφοριών που παράγει η e-συνταγογράφηση για την οικονομικότερη απόδοση και διαρκή αναδιοργάνωση των Υπηρεσιών ΠΦΥ του ΕΟΠΥΥ.

·         Άμεσο και πλήρη έλεγχο του κόστους της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης. Ποιό το ποσοστό μείωσης της φαρμακευτικής δαπάνης με τη λειτουργία της και της ιατρικής δαπάνης και των παρακλι-νικών εξετάσεων. Διασφάλιση της μη παραχώρησης προς τρίτους απόρρητων δεδομένων τόσο των ασθενών, όσο και του έργου του ιατρού.

·         Επιστημονική αιτιολόγηση των αποφάσεων της Επιτροπής για την αρνητική λίστα, διότι πολλά απαραίτητα φάρμακα δεν χορηγούνται, με αποτέλεσμα ο πολίτης να πληρώνει πολλά χρήματα.

Σχετικά με δομές λειτουργίας ΠΦΥ

Απαραίτητη προϋπόθεση, την οποία πρέπει να διασφαλίσουμε ως ΠΙΣ είναι η εξόφληση των χρεών έως 31-12-2011 άμεσα και χωρίς «κούρεμα» και με λήψη απόφασης άμεσα να ζητηθεί νομοθετική ρύθμιση της παραγραφής των χρεών στην πενταετία και όχι στην διετία.

Εφαρμογή λειτουργίας μόνο Ιατρικών Εταιρειών στην ΠΦΥ κατ’ εφαρμογή των :

·         Άρθρο 152 της Συνθήκης της ΕΕ και της οδηγίας 6 Bolkenstein (αποκλειστική αρμοδιότητα των Κρατών-Μελών οι δράσεις στον τομέα της Δημόσιας Υγείας)

·         Δράση στα Συνταγματικά πλαίσια (άρθρο 21 παρ. 3 του Συντάγματος)

·         Ναι στην ΤΑΣΗ για άσκηση ομαδικής ιατρικής, αλλά όχι εισδοχή τρίτων εμπορικών συμφερόντων (υπάρχουν σχετικές αποφάσεις του ΣτΕ)

·         Είμαστε αντίθετοι στη ροπή προς εμπορία της Υγείας, που έχει ως αποτέλεσμα την επιβάρυνση του Πολίτη και τον αφανισμό του Ιατρού

·         Αποκλειστικό σκοπό στην παροχή υπηρεσιών του τομέα της ΠΦΥ και υποχρεωτικά να περιλαμβάνεται στην ονοματολογία η λέξη Ιατρική Εταιρεία

·         Αυστηρή τήρηση από όλους με επιβολή πειθαρχικών ποινών, ότι η Ιατρική Επίσκεψη δεν μπορεί να είναι κατώτερη των τιμών που διεκδικούμε και τις οποίες προαναφέραμε, για να εκλείψουν τα 2-5-6-10 ευρώ με τα οποία αμείβονται οι ιατροί στο επικρατούν καθεστώς

Η σωστή συνεργασία των Νοσοκομειακών ιατρών και των Ιατρών της ΠΦΥ θα πρέπει να συζητηθεί και να αποτελέσει μία ενότητα την οποία ο ΠΙΣ να αναλάβει.