Οι προτάσεις για την ΠΦΥ

Οι προτάσεις της επιτροπής Θεοδωράκη – Task Force

1.       Ενιαία ΠΦΥ(Πολυϊατρεία του ΕΟΠΥΥ, ΚΥ, ΠΙ) υπό την εποπτεία των ΥΠΕ με την μορφή ΚΥ 24ωρης λειτουργίας(προφορική ενημέρωση με ιατρούς Γενικής Ιατρικής –παθολόγους)  που θα αντιστοιχούν σε 50-100.000 κατοίκους ενώ αργότερα υπάρχει η προοπτική δημιουργίας μικρών οικογενειακών ιατρείων (3-5 ιατρούς) ανά 5-10.000 κατοίκους

2.       Ο ΕΟΠΥΥ θα λειτουργήσει ως ενιαίος αγοραστής υπηρεσιών υγείας .Συνάπτει συμβάσεις με τις ΥΠΕ παρακολουθώντας τις υγειονομικές παραμέτρους και την ορθή εκτέλεση των συμφωνηθέντων προϋπολογισμών.

3.       Ενοποίηση όλων των δομών (ΕΟΠΥΥ & ΚΥ/ΠΙ) υπό την εποπτεία των ΥΠΕ με σφαιρικούς κλειστούς προϋπολογισμούς (ανάλογα με ιδιαιτερότητες της περιφέρειας)

4.       Καθιέρωση του οικογενειακού ιατρού που θα λειτουργεί ως ηθμός για όλα τα περιστατικά προκειμένου να παραπεμφθούν σε ειδικό ιατρό με μοναδική εξαίρεση τα χρόνια νοσήματα και ειδικές νόσους

5.       Συμβάσεις με ιδιώτες ιατρούς συγκεκριμένων ειδικοτήτων

6.       Ορισμένοι ιατροί θα παραμείνουν στα νεα ΚΥ και ορισμένοι θα μεταφερθούν στο ΕΣΥ ανάλογα με την ειδικότητά τους.

Σημερινή κατάσταση ανθρώπινου δυναμικού

Η Ελλάδα διαθέτει διπλάσιους ιατρούς από τις άλλες 27 χώρες της ΕΕ ανά 1000 κατοίκους (6,1/3,4)

Ταυτόχρονα διαθέτει τους λιγότερους οικογενειακούς ιατρούς(5%/30%) τους ίδιους ειδικούς (56%/62%) αλλά ταυτόχρονα και ένα ποσοστό μη καθορισμένης ειδικότητας ιατρούς(39%)

Διαθέτει τους μισούς νοσηλευτές ανά 1000 κατοίκους  σε σχέση με τον μο της ΕΕ(3,3/7)

Προτάσεις της επιτροπής Σουλιώτη

1.       Ενιαία ΠΦΥ στην οποία θα περιλαμβάνονται όλες οι δημόσιες και ιδιωτικές δομές που υφίστανται μέχρι σήμερα(Πολυϊατρεία του ΕΟΠΥΥ, ΚΥ, ΠΙ, Ιδιώτες ιατροί) υπό την διοίκηση των ΥΠΕ(ήδη έχει νομθετηθεί 3235/2004) η οποία θα παρέχει βασική δέσμη υπηρεσιών.

2.       Υπάγωγη όλου του δυναμικού ανθρώπινου και μη στον νέο φορέα

3.       Λειτουργία σε 24ωρη βάση των δομών ΠΦΥ

4.       Πλήρης απασχόληση για τους ιατρούς του συστήματος(8ωρη) ενώ η αποκλειστικότητα θα πρέπει να συζητηθεί ωστόσο θα πρέπει να υπάρξει σύγκλιση των διαφορετικών εργασιακών σχέσεων . Συμβάσεις με όλους τους ενδιαφερόμενους χωρίς περιορισμούς στον αριθμό αλλά στο εκάστοτε παραγόμενο έργο

5.       Σφαιρικοί κλειστοί προυπολογισμοί ανά περιφέρεια ανάλογα με γεγραφικές και πλυθησμιακές ιδιατερότητες

6.       Εφαρμογή του θεσμού του οικογενειακού ιατρού τον οποίο θα επιλέγει ο πολίτης προαιρετικά και όχι υποχρεωτικά όπου όμως λόγω του μικρού αριθμού θα πρέπει να συμπεριληφθούν γενικοί ιατροί, παθολόγοι, παιδίατροι και πιθανόν και άλλες παραπλήσιες ειδικότητες.

7.       Η αποζημίωση των οικογενειακών ιατρών θα είναι άθροισμα capitation βάσει αποτελεσμάτων ενώ των υπολοίπων βάσει παραγόμενου έργου(κατά πράξη και περίπτωση) εισάγοντας ωστόσο και την αντίστροφη σχέση (rebate)

8.       Εισαγωγή του θεσμού της κατ΄όικον φροντίδας με νοσηλευτή κλπ με αναφορά στον οικογενειακό ιατρό

9.       Χρηματοδότηση της ΠΦΥ από το 8% των συνολικών δαπανών για την υγεία στο 15% 

Κρίνοντας τα δύο πορίσματα θεωρώ του Σουλιώτη πιο εμπεριστατωμένο και κοντά στην πραγματικότητα σε αντίθεση με του Θεοδωράκη που είναι πιο ασαφές . Ωστόσο και τα δύο πορίσματα συμφωνούν στην κεντρική πολιτική άποψη για την ΠΦΥ. Προσωπικά και εγώ δεν διαφωνώ αλλά πιστεύω ότι η αποτελεσματικότητα θα κριθεί στην τεχνικές δυσκολίες που θα προκύψουν  και αν καταστεί εφικτό να υπερκεραστούν χωρίς παλινδρομήσεις όσο και στις οικονομικές ενέσεις που θα χρειαστεί το εγχείρημα. Επίσης σημαντικό τροχοπέδη στην εφαρμογή του είναι το μικρό χρονικό διάστημα που μεσολαβεί μέχρι την απαιτούμενη ολοκλήρωση της μεταρρύθμισης. Σε κάθε άλλη περίπτωση η μη εφαρμογή της στην ολότητά της κινδυνεύει να έχει αντίθετα αποτελέσματα.

Αγκάθια αλλά και καθοριστικά σημεία είναι τα παρακάτω κατά την γνώμη μου :

1.       Σύγκλιση των εργασιακών σχέσεων των ιατρών διαφορετικών ταχυτήτων .

2.       Ανάπτυξη του δικτύου ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κάθε περιοχής με ελαστικότητα για τυχόν στρεβλώσεις που θα προκύψουν από τρέχουσες ανάγκες .

3.       Σύναψη συμβάσεων με όλους τους ενδιαφερόμενους χωρίς περιορισμούς με διαφανείς τρόπους πληρωμών σε άμεσο χρόνο

4.       Προαιρετική η επιλογή του οικογενειακού ιατρού

5.       Πλήρης αποκλειστικής απασχόλησης ιατροί που εργάζονται σε δημόσιες δομές

6.       Επάνδρωση  των ΚΥ αστικού τύπου με ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό και σταδιακή ανανέωση του υφιστάμενου.

Καταθέτω τα παραπάνω για να ξεκινήσει ο διάλογος .